De Genesi cuius supra
|
|
Nihil est, fratres dilectissimi, ante omnia homini nato
|
2.30.1.1
|
tam necessarium atque conueniens, quam ut se ipsum nouerit.
|
|
Etenim genus insaniae est eum rationem secreti naturae dis-
|
|
quirere, qui uitae suae non possit reddere. Non enim elementa
|
|
pulchrius aut uerius uerbis humanis asseri possunt, quam a deo
|
5
|
facta sunt uel uidentur.
|
|
Itaque quod ad nos pertinet, uideamus, quid sit, quod
|
2.1
|
deus ait: Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem
|
|
nostram (et fecit, inquit, deus hominem ad imaginem et similitu-
|
|
dinem dei), et alio loco dicat: Ego sum qui sum et non demutor.
|
|
Cum hoc ita sit, homo quemadmodum dei imaginem portat,
|
5
|
cuius uultus omni conuersioni subiectus momentis omnibus
|
|
inmutatur labore, aetate, languore, gaudio, tristitudine, nunc
|
|
macie deformis, nunc enormis pinguedine, usque adeo incer-
|
|
tus, ut idem in duobus per orbem totum non possit inueniri
|
|
terrarum?
|
10
|
Igitur in deum cum haec non incidant, ergo dei
|
3.1
|
imaginem non habemus? Absit, fratres. Habemus plane, et
|
|
quidem manifestam ex eo ipso, quod non est portantibus nota.
|
|
Incomprehensibilis enim dei imago inuisibilis sit necesse est.
|
|
Denique oculis non est subiecta mortalibus. Nam neque cum
|
5
|
ingreditur corpus neque cum de corpore egreditur, a quo-
|
|
quam conspicari potest tantumque potestatis habet, ut, cum
|
|
sui domicilii saepto teneatur, tamen quicquid uoluerit, omni-
|
|
bus momentis illustret. Non ergo carnale hoc indumentum
|
|
imaginem dei debemus accipere, sed caelestis hominis spirita-
|
10
|
lem, quam nobis plenitudinis suae pio de fonte largitur.
|
|
Quam rationem Paulus euidenter prodidit dicens: Quemad-
|
4.1
|
modum portauimus imaginem eius, qui de limo est, portemus et
|
|
eius imaginem, qui de caelo est. Quam qui sancte portauerint,
|
|
sicut apostoli omnesque iusti, non tantum imaginem, sed ip-
|
|
sum deum quoque portabunt, sicut et scriptum est: Vos estis
|
5
|
templum dei, et spiritus dei habitat in uobis.
|
|