De Genesi cuius supra
  Nihil est, fratres dilectissimi, ante omnia homini nato 2.30.1.1
tam necessarium atque conueniens, quam ut se ipsum nouerit.
Etenim genus insaniae est eum rationem secreti naturae dis-
quirere, qui uitae suae non possit reddere. Non enim elementa
pulchrius aut uerius uerbis humanis asseri possunt, quam a deo 5
facta sunt uel uidentur.
  Itaque quod ad nos pertinet, uideamus, quid sit, quod 2.1
deus ait: Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem
nostram (et fecit, inquit, deus hominem ad imaginem et similitu-
dinem dei), et alio loco dicat: Ego sum qui sum et non demutor.
Cum hoc ita sit, homo quemadmodum dei imaginem portat, 5
cuius uultus omni conuersioni subiectus momentis omnibus
inmutatur labore, aetate, languore, gaudio, tristitudine, nunc
macie deformis, nunc enormis pinguedine, usque adeo incer-
tus, ut idem in duobus per orbem totum non possit inueniri
terrarum? 10
Igitur in deum cum haec non incidant, ergo dei 3.1
imaginem non habemus? Absit, fratres. Habemus plane, et
quidem manifestam ex eo ipso, quod non est portantibus nota.
Incomprehensibilis enim dei imago inuisibilis sit necesse est.
Denique oculis non est subiecta mortalibus. Nam neque cum 5
ingreditur corpus neque cum de corpore egreditur, a quo-
quam conspicari potest tantumque potestatis habet, ut, cum
sui domicilii saepto teneatur, tamen quicquid uoluerit, omni-
bus momentis illustret. Non ergo carnale hoc indumentum
imaginem dei debemus accipere, sed caelestis hominis spirita- 10
lem, quam nobis plenitudinis suae pio de fonte largitur.
Quam rationem Paulus euidenter prodidit dicens: Quemad- 4.1
modum portauimus imaginem eius, qui de limo est, portemus et
eius imaginem, qui de caelo est. Quam qui sancte portauerint,
sicut apostoli omnesque iusti, non tantum imaginem, sed ip-
sum deum quoque portabunt, sicut et scriptum est: Vos estis 5
templum dei, et spiritus dei habitat in uobis.