Nigrini insidias, quas ille sacrificanti Hadriano con-
|
7.1.1
|
scio sibi Lusio et multis aliis paraverat, cum etiam
|
|
successorem Hadrianus sibimet destinasset, evasit.
|
|
quare Palma Tarracenis, Celsus Bais, Nigrinus Fa-
|
2.1
|
ventiae, Lusius in itinere senatu iubente, invito Ha-
|
|
driano, ut ipse in vita sua dicit, occisi sunt. unde
|
3.1
|
statim Hadrianus ad refellendam tristissimam de se
|
|
opinionem, quod occidi passus esset uno tempore quat-
|
|
tuor consulares, Romam venit Dacia Turbon<i> credita,
|
|
titulo Aegyptiacae praefecturae, quo plus auctoritatis
|
5
|
haberet, ornato[s], et ad conprimendam de se famam
|
|
congiarium duplex praesens populo dedit ternis iam
|
|
per singulos aureis se absente divisis. in senatu quo-
|
4.1
|
que excusatis, quae facta erant, iuravit se numquam
|
|
senatorem nisi ex senatus sententia puniturum. sta-
|
5.1
|
t<u>m cursum fiscalem instituit, ne magistratus hoc
|
|
[h]on<e>re gravarentur. ad colligendam autem gratiam
|
6.1
|
nihil praetermittens infinitam pecuniam, quae fisco de-
|
|
bebatur, privatis debitoribus in urbe atque Italia, in
|
|
provinciis vero etiam ex reliqui[i]s ingentes summas
|
|
remisit syngrafis in foro divi <Tra>iani, quo magis se-
|
5
|
curitas omnibus roboraretur, incensis. damnatorum
|
7.1
|
bona in fiscum privatum redigi vetuit omni summa
|
|
in aerario publico recepta. pueris ac puellis, quibus
|
8.1
|
etiam Traianus alimenta detulerat, incrementum libe-
|
|
ralitatis adiecit. senatoribus, qui non vitio suo de-
|
9.1
|
coxerant, patrimonium pro liberorum modo senatoriae
|
|
professionis explevit, ita ut plerisque in diem vitae
|
|
suae dimensum sine dilatione <p>r<a>estiterit. ad ho-
|
10.1
|
nores explendos non solum amicis, sed etiam passim
|
|
aliquantis multa largitus est. feminas nonnullas ad
|
11.1
|
sustentandam vitam sumptibus iuvit. gladiatorium
|
12.1
|
munus per sex dies continuos exhibuit et mille feras
|
|
natali suo edidit. optumos quosque de senatu in con-
|
8.1.1
|
tubernium imperatoriae maiestatis adscivit. ludos cir-
|
2.1
|
censes praeter natalicios decretos sibi sprevit. et in
|
3.1
|
contione et in senatu saepe dixit ita se rem publicam
|
|
gesturum, ut sciret populi rem esse, non propriam.
|
|
tertio consules, cum ipse ter fuisset, plurimos fecit,
|
4.1
|
infinitos autem secundi consulatus honore cumulavit.
|
|
ipsum autem tertium consulatum et quattuor mensi-
|
5.1
|
bus tantum egit et in eo saepe ius dixit. senatui legi-
|
6.1
|
timo, cum in urbe vel iuxta urbem esset, semper inter-
|
|
fuit. senatus fastigium in tantum extulit difficile fa-
|
7.1
|
ciens senatores, ut, cum At<tia>num ex praefecto prae-
|
|
torii ornamentis consularibus praeditum faceret sena-
|
|
torem, nihil se amplius habere, quod in eum conferri
|
|
posset, ostenderit. equites Romanos nec sine se de
|
8.1
|
senatoribus nec secum iudicare permisit. erat enim
|
9.1
|
tunc mos, ut, cum princeps causas agnosceret, et sena-
|
|
tores et equites Romanos in consilium vocaret et sen-
|
|
tentiam ex omnium deliberatione proferret. exsecra-
|
10.1
|
tus est denique princ<i>p<e>s, qui minus senatoribus detu-
|
|
lissent. Serviano sororis viro, cui tantum detulit, ut
|
11.1
|
ei venienti de cubiculo semper occurrerit, tertium con-
|
|
sulatum, nec secum tamen, cum ille bis <ante> Ha-
|
|
drianum fuisset, ne esset secundae sententiae, non pe-
|
|
tenti ac sine precatione concessit.
|
5
|