Et Pescennius quidem Severo eo tempore, quo Lug-
|
3.3.1
|
dunensem provinciam regebat, amicissimus fuit; nam
|
4.1
|
ipse missus erat ad conpr[a]ehendendos desertores,
|
|
qui innumeri Gallias tunc vexabant. in quo officio
|
5.1
|
quod se honeste gessit, iucundissimum fuit Severo,
|
|
ita ut de eo ad Commodum Septimius referret adserens
|
|
necessarium rei p. virum. et revera in re militari vehe-
|
|
mens fuit. numquam sub eo miles provinciali lignum,
|
6.1
|
oleum, operam extorsit. ipse a milite nihil accepit.
|
7.1
|
cum tribunatus ageret, nihil accipi passus est. nam
|
8.1
|
et imperator i<a>m tribunos duos, quos constitit stel-
|
|
laturas accepisse, lapidibus obrui ab auxiliaribus ius-
|
|
sit. extat epistula Severi, qua scribit ad Ragonium
|
9.1
|
Celsum Gallias regentem: 'miserum est, ut imitari eius
|
|
disciplinam militarem non poss<i>mus, quem bell<o> vici-
|
|
mus: milites tui vagantur, tribuni medio die la<v>ant,
|
10.1
|
pro tricliniis popinas habent, pro cubiculis meritoria;
|
|
saltant, <b>i<bu>nt, cantant et mensuras conviviorum vo-
|
|
cant [cum] hoc sine mensura potare. haec, si ulla v<e>na
|
11.1
|
paternae disciplinae vivere<t>, fierent? emenda igi-
|
|
tur primum tribunos, deinde militem. quem, quamdiu
|
|
timueri<t>, tamdiu t<en>ebis. sed scias idque de Nigro
|
12.1
|
militem timere non posse, nisi integri fuerint tribuni
|
|
et duces militum.' haec de Pescennio Severus Au-
|
4.1.1
|
gustus. <de hoc> adhuc milite Marcus Antoninus ad
|
|
Cornelium Balbum: 'Pescennium mihi laudas: agno-
|
|
sco; nam et decessor tuus eum manu strenuum, vita
|
|
gravem et iam tum plus quam militem dixit. itaque
|
2.1
|
misi litteras recitandas ad signa, quibus eum trecentis
|
|
Armenicis et centum Sarmatis et mille nostr<i>s prae-
|
|
esse iussi. tuum est ostendere hominem non ambitio-
|
3.1
|
ne[m], quod nostris non convenit moribus, sed vir-
|
|
tute venisse ad eum locum, quem avus meus Hadria-
|
|
nus, quem Traianus proavus non nisi exploratissimis
|
|
dabat.' de hoc eodem Commodus: 'Pescennium for-
|
4.1
|
tem virum novi et ei tribunatus iam duos dedi: duca-
|
|
tum mox dabo, ubi per senectutem <A>elius Corduenus
|
|
rem p. recusaverit.' haec de eo iudicia omnium fue-
|
|
runt. se<d> Severus ipse saepe dixit ignoturum se
|
5.1
|
Pescennio, nisi perseveraret. a Commodo denique
|
6.1
|
Pescennius consul declaratus Severo praepositus est,
|
|
et quidem irato, quod primipilaribus commendantibus
|
|
consulatum Niger mereretur. in vita sua Severus di-
|
7.1
|
cit se, priusquam filii sui id aetatis haberent, ut im-
|
|
perare possent, <a>egrotantem id in animo habuisse[t],
|
|
ut, si quid forte sibi accidisset, Niger Pescennius eo-
|
|
dem et Clodius Albinus succederent, qui ambo Se-
|
5
|
vero gravissimi hostes extiterunt. unde apparet, quod
|
8.1
|
etiam Severi de Pescennio iudicium fuerit. si Severo
|
5.1.1
|
credimus, fuit gloriae cupidus Niger, vita fictus, mori-
|
|
bus turpis, aetatis provectae, cum in imperium invasit
|
|
(ex quo cupiditates eius incusat), proinde quasi Severus
|
|
minor ad imperium venerit, qui annos suos contrahit,
|
5
|
cum decem octo annis imperavit et octogesimo nono periit.
|
|