| Et quoniam de lepusculis facta est mentio, quod ille | 38.1.1 |
| leporem cottidie haberet, iocus poeticus <e>mersit, id- | |
| circo quod multi septem diebus pulchros esse dicunt | |
| eos, qui leporem comederint, ut Martialis etiam epi- | |
| gramma significat, quod contra quandam Gelliam | 5 |
| scripsit <h>uius modi: | |
| cum leporem mittis, semper mihi, Gellia, mandas: | 2.1 |
| "septem formosus, Ma<r>ce, diebus eris." | |
| si verum dicis, si verum, Gellia, mandas, | |
| edisti numquam, Gellia, tu leporem. | |
| sed hos versus Martialis in eam, quae deformis esset, | 3.1 |
| composuit, poeta vero temporum Alexandri haec in | |
| eum dixit: | |
| pulchrum quod vides esse nostrum regem, | 4.1 |
| qu<em> Syrum <t>etulit propago, . . . | |
| venatus f<a>cit et lepus comesus, | |
| de[de] quo continuum capit leporem. | |
| hos versus cum ad eum quidam ex amicis detulisset, | 5.1 |
| respondisse ille dicitur Gr<a>ecis versibus in hanc sen- | |
| tentiam: | |
| pulchrum quod putas <es>se <vestrum> regem | 6.1 |
| vulgari, miserande, de fabella, | |
| si verum puta<s> esse, non irascor. | |
| tantum <tu> comedas veli<m> lepusc[u]los, | |
| ut fias animi malis repulsis | 5 |
| pulchri[s], ne invid<e>as livore[m] mentis. |