| <MAXIMINUS IUNIOR> | |
| <De> huius genere superius dictum est, ipse autem | 27.1.1 |
| pulchritudinis fuit tantae, ut passim amatus sit a pro- | |
| ca<c>ioribus feminis, nonnullae etiam optaverint de eo | |
| concipere. proceritatis videbatur posse illius esse, ut | 2.1 |
| ad paternam staturam perveniret, si quidem anno vi- | |
| cesimo et primo perit, in ipso flore iuventutis, ut ali- | |
| qui autem dicunt, octavo decimo, litteris et Graecis et | |
| Latinis inbutus ad primam disciplinam. nam usus est | 3.1 |
| magistro Graeco litteratore Fabillo, cuius epigrammata | |
| Graeca multa et extant, maxime in imaginibus ipsius | |
| pueri. qui versus Gr<a>ecos fecit ex illis Latini<s> | 4.1 |
| Vergilii, cum ipsum puerum describeret: | |
| qualis ubi Oceani perfusus Lucifer unda | |
| extulit os sacrum caelo tenebrasque resolvit, | |
| talis erat iuvenis patrio sub nomine clarus. | 5 |
| grammatico Latino usus est Filemone, iuris perito Mo- | 5.1 |
| destino, oratore Titiano, filio Titiani senior<is>, qui | |
| provinciarum libros pulcherrimos scripsit et qui dic- | |
| tus est simia temporis sui, quod cuncta esset imitatus. | |
| habuit et Graecum r<h>et[h]orem Eugamium sui tem- | 5 |
| poris clarum. desponsa illi erat Iunia Fadilla, pronep- | 6.1 |
| tis Antoni<ni>, quam postea accepit Toxotius, eius- | |
| dem familiae senator, qui perit post praeturam, cuius | |
| etiam poemata exstant. manserunt autem apud ea<m> | 7.1 |
| arrae regiae, quae tales, ut Iunius Cordus loquitur, | |
| (harum rerum persecutor es<t>) fuisse dicuntur: mono- | 8.1 |
| li<n>um de albis novem, reticulum cum prasinis un- | |
| decim, dextrocherium cum costula de <hy>ac[h]in[c]- | |
| t<h>is quattuor praeter vestes, auratas [et] omnes <et> | |
| regias, ceteraque insignia sponsaliorum. | 5 |