Sed occiso Alexandro Maxim<in>us primum e cor-
|
8.1.1
|
pore militari et nondum senator sine decreto senatus
|
|
Augustus ab exercitu appellatus est filio sibimet in
|
|
participat<um> dato; de quo pauca, quae nobis sunt
|
|
cognita, mox dicemus. Maximinus autem ea fuit sem-
|
2.1
|
per astutia, ut milites non virtute regeret, sed etiam
|
|
praemiis et lucris sui amantissimos redderet. num-
|
3.1
|
quam ille annonam cuiuspiam tulit. numquam s<i>vit,
|
4.1
|
<ut> quis in[e] exercitu miles faber aut alterius rei,
|
|
ut plerique sunt, artifex esset, solis venationibus legio-
|
|
nes frequenter exercens. sed inter has virtutes tam
|
5.1
|
crudelis fuit, ut illum alii Cyclopem, alii Busirem, alii
|
|
<S>cirona[m], nonnulli Falarem, multi Tyfona[m] vel
|
|
Giganta[m] vocarent. senatus eum tantum timuit, ut
|
6.1
|
vota in templis publice privatimque, mulieres etiam
|
|
cum suis liberis facerent, ne ille umquam urbem Ro-
|
|
mam videret. audiebant enim alios in crucem sublatos,
|
7.1
|
alios animalibus nuper occisis inclusos, alios feris
|
|
obiectos, alios fustibus elisos, atque omnia haec sine
|
|
dilectu dignitatis, cum videretur disciplinam velle re-
|
|
gere militarem. cuius exemplo civilia etiam corrigere
|
5
|
voluit, quod non convenit principi, qui velit diligi.
|
8.1
|
erat enim ei persuasum nisi crudelitate imperium non
|
|
teneri; simul et verebatur, ne propter humilitatem ge-
|
9.1
|
neris barbari<c>i a no<b>i<li>tate contemneretur; memi-
|
10.1
|
nerat praeterea se Romae etiam a servis nobilium con-
|
|
temptum esse, ita ut ne a procuratoribus quidem eorum
|
|
videretur; et, ut se habent stultae opiniones, tales eos
|
11.1
|
contra se sperabat futuros, cum iam imperator esset.
|
|
tantum valet conscientia degeneris animi. nam igno-
|
9.1.1
|
bilitatis tegendae causa omnes conscios generis sui
|
|
interemit, nonnullos etiam amicos, qui ei saepe mi-
|
|
sericordiae paupertatis causa pleraque donaverant. ne-
|
2.1
|
que enim fuit crudelius animal in terris omnia sic in
|
|
viribus suis ponens, quasi non posset occidi. denique
|
3.1
|
cum inmortalem se prope crederet ob magnitudinem
|
|
corporis virtutisque, mi<m>us quidam in theatro prae-
|
|
sente illo dicitur versus Graecos dixisse, quorum haec
|
|
erat Latina sent<ent>ia: 'et qui[a] ab uno non potest
|
4.1
|
occidi, a multis occiditur. elefans grandis est et oc-
|
|
ciditur, leo fortis est et occiditur, tigris fortis est et
|
|
occiditur: cave multos, si singulos non times.' et haec
|
|
imperatore ipso pr<a>esente iam dicta sunt. sed cum
|
5.1
|
interrogaret amicos, quid mimicus scurra dixisset, dic-
|
|
tum est ei, quod antiquos versus cantaret contra homi-
|
|
nes asperos scriptos, et ille, ut erat T<h>r[h]ax et bar-
|
|
barus, credidit. nobilem circa se neminem passus est,
|
6.1
|
prorsus ut Spart<a>ci aut Athenionis exemplo impera-
|
|
bat. praeterea omnes Alexandri ministros variis modis
|
7.1
|
interemit. dispositionibus eius invidit. et dum sus<p>e<c>tos
|
8.1
|
habet amicos ac ministros eius, crudelior factus est.
|
|