Ac ne multa et fri<v>ola pro<o>emiis odiosus intexam,
|
3.1.1
|
divus Aurelianus ortus, ut plures loquuntur, Sirmii
|
|
familia obscuriore, ut nonnulli, Dacia ripensi. ego
|
2.1
|
autem legisse me memini auctorem, qui eum Moesia
|
|
genitum praedicaret. et evenit quidem, ut de <e>orum
|
|
virorum genitali solo nesciatur, qui humiliore loco et
|
|
ipsi plerumque solum genitale confingunt, ut dent
|
5
|
posteritati de locorum splendore fulgorem. ne<c> ta-
|
3.1
|
men magnorum principum <in> r<e>bus summa sciendi
|
|
est, ubi quisque sit genitus, sed qualis in re p. fuerit.
|
|
an Platonem magis commendat, quod Atheniens<i>s fue-
|
4.1
|
rit quam quod unicum sapientiae munus inluxerit? aut
|
5.1
|
eo minores invenientur Aristotel<e>s Stagirites El<e>at<e>s-
|
|
que Zenon aut Anac<h>arsis Scytha, quod in minimis
|
|
nati sint viculis, cum illos ad caelum omnis philo-
|
|
sophiae virtus extulerit? atque ut ad ordinem redeam,
|
4.1.1
|
Aurelianus modicis ortus parentibus, a prima aetate
|
|
ingenio vi<va>cissimus, viribus clarus, nullum um-
|
|
quam diem praetermisit, quamvis festum, quamvis va-
|
|
cantem, quo non se pilo et sagittis ceterisque armorum
|
5
|
exerceret officiis. matrem quidem eius Callicrates Ty-
|
2.1
|
rius, Graecorum longe doctissimus scr<i>ptor, sacerdo-
|
|
tem templi Solis <in>vi<cti> in vico eo, in quo habi-
|
|
tabant parentes, fuisse dicit. habuisse quin etiam non
|
3.1
|
nihilum divinationis, adeo ut aliquando marito suo
|
|
iurgans ingesserit, cum eius et stultitiam increparet
|
|
et vilitatem: 'en imperatoris patrem.' ex quo constat
|
|
illam mulierem <s>c<i>sse fatalia. idem dicit auspicia
|
4.1
|
imperii Aureliano haec fuisse: primum pueri eius pel-
|
|
vem serpentem plerumque cinxisse neque umquam oc-
|
|
cidi potuisse, postremo ipsam matrem, quae hoc vide-
|
|
rat, serpentem quasi familiarem occidere noluisse. his
|
5.1
|
accedit quod ex palliolo purpureo, quod Soli sui tem-
|
|
poris imperator optulerat, sacerdos mulier crepundia
|
|
filio fecisse perhibetur. addit etiam illud, quod vinc-
|
6.1
|
tum fasceol<a>[m] Aurelianum aquila innoxie de cunis
|
|
levaverit et in aram posuerit, quae iuxta sacellum forte
|
|
sine ignibus erat. idem auctor es<t> vitulum matri
|
7.1
|
eius natum mirae magnitudinis, candidum sed pur-
|
|
purantibus maculis, ita ut haberet in latere uno 'ave'
|
|
<et> in alio coronam. multa superflua in eodem legisse
|
5.1.1
|
<me> memini; quippe qui adsever<e>t etiam rosas in
|
|
eiusdem mulieris chorte nato Aureliano ex[s]isse pur-
|
|
pureas, odoris rosei, floris aurei. fuerunt et postea
|
2.1
|
multa om<in>a iam militanti[s] futuri, ut res monstravit,
|
|
imperii. nam ingrediente eo Antiochiam in vehiculo,
|
3.1
|
quod prae vulnere tunc equo sedere non posset, ita
|
|
pallium purpureum, quod in honore eius [s]pansum
|
|
fuerat, decidit, ut umeros eius tegeret. et cum in
|
4.1
|
equum transire vellet, quia invidiosum tunc erat vehi-
|
|
culis in civitate uti, equus est ei imperatoris adplici-
|
|
tus, cui per festinationem insedit. sed ubi comperit,
|
|
semet ad suum transtuli<t>. data est ei praeterea, cum
|
5.1
|
legatus ad Persas isset, patera, qualis solet imperato-
|
|
ri[s] dari a rege Persarum, in qua inscul<p>tus erat Sol
|
|
eo habitu, quo colebatur ab eo templo, in quo mater
|
|
eius fuerat sacerdos. donatus eidem etiam elefantus
|
6.1
|
praecipuus, quem ille imperatori optulit, solusque om-
|
|
nium privatus Aurelianus elefanti dominus fuit.
|
|