Finito proelio Marcomannico Aurelianus, ut erat na-
|
21.5.1
|
tura ferocior, plenus irarum Romam petit vindictae cu-
|
|
pidus, quam seditionum asperitas suggerebat. incivi-
|
|
lius denique usus imperio, vir alias optimus, seditio-
|
|
num auctoribus interemptis cruent<i>us ea, qu<a>e mol-
|
5
|
lius fuerant curanda, compescuit. interfecti sunt enim
|
6.1
|
nonnulli etiam nobiles senatores, cum his leve quid-
|
|
dam et quod contemni a mitiore principe potuisset vel
|
|
unus vel levis vel vilis testis obiceret. quid multa?
|
7.1
|
magnum illud et quod iam fuerat et quod non fru-
|
|
st<r>a speratum est infamiae tristioris ictu contamina-
|
|
vit imperium. timeri coepit princeps optimus, non
|
8.1
|
amari, cum alii dicerent per[f]odiendum talem prin-
|
|
cipem, non optandum, alii bonum quidem medicum,
|
|
sed mala ratione curantem. his actis cum videret
|
9.1
|
posse fieri, ut aliquid tale iterum, quale sub Gallieno
|
|
evenerat, proveniret, adhibito consilio senatus muros
|
|
urbis Romae d<i>latavit. nec tamen pomerio addidit eo
|
|
tempore, sed postea. pomerio autem neminem prin-
|
10.1
|
cipum licet addere nisi eum, qui agri barbarici aliqua
|
|
parte Romanam rem p. locupletaverit. addidit autem
|
11.1
|
Augustus, addidit Traianus, addidit Nero, sub quo
|
|
Pontus Polem<o>niacus et Alpes Cottiae Romano no-
|
|
mini s<unt> tributae.
|
|