|
Quid hoc esse dicam, tam paucos bonos extitisse
|
42.3.1
|
|
principes, cum iam tot Caesares fuerint? nam ab
|
|
|
Augusto in Diocletianum Maximianumque principes
|
|
|
quae series purpuratorum sit, index publicus tenet.
|
|
|
sed in his optimi ipse Augustus, Fl(avius) Vespasianus,
|
4.1
|
|
Fl(avius) Titus, Cocceius Nerva, divus Traianus, divus
|
|
|
Hadrianus, Pius et Marcus Antonini, Severus Afer,
|
|
|
Alexander Mamm<a>eae, divus Claudius et divus
|
|
|
Aurelianus. Valerianum, enim, cum optimus fuerit, ab
|
5
|
|
omnibus infelicitas <se>par<a>vit. vides, quaeso, quam
|
5.1
|
|
pauci sint principes boni, ut bene dictum sit a quo-
|
|
|
dam mimico scurra Claudii huius temporibus in uno
|
|
|
anulo bonos principes posse perscribi atque depingi.
|
|
|
a<t> contra quae series malorum? ut enim omittamus
|
6.1
|
|
Vitellios, Calig<u>las et Nerones, quis ferat Maximinos
|
|
|
et Filippos atque illam inconditae multitudinis f<a>e-
|
|
|
cem? tametsi D[a]ecios excerpere debeam, quorum et
|
|
|
vita et mors veteribus comparanda est.
|
5
|
