Proculo patria Al<b>inga[t]uni fuere, positi in Alpi-
|
12.1.1
|
bus maritimis. domi nobil<i>s sed maioribus latrocinan-
|
|
tibus atque adeo pecore ac servis et his rebus, quas
|
|
abduxerat, satis dives. fertur denique eo tempore, quo
|
2.1
|
sumpsit imperium, duo milia servorum suorum ar-
|
|
masse. huic uxor virago, quae illum in hanc praecipita-
|
3.1
|
vit dementiam, nomine Samso, quod ei postea inditum
|
|
est, nam antea Vituriga nominata est. filius Herennia-
|
4.1
|
nus, quem et ipsum, si quinquennium implesset, ita
|
|
enim loquebatur, di<t>asset imperio. homo, quod negari
|
5.1
|
non potest . . . e idemque fortissimus, ipse quo-
|
|
que latrociniis adsuetus, qui tamen armatam semper
|
|
egerit vitam. nam et multis legionibus tribunus prae-
|
|
fuit et fortia edidit facta. et quoniam minima quaeque
|
6.1
|
iocunda sunt atque habent aliquid gratiae cum legun-
|
|
tur, tacendum non est, quod et ipse gloriatur in qua-
|
|
dam sua [a]epistola, quam ipsam melius est ponere
|
|
quam de ea plurimum dicere: 'Proculus Mae<c>iano ad-
|
7.1
|
fini salutem dicit. centum ex <S>armatia virgines cepi.
|
|
ex his una nocte decem in<i>vi; omnes tamen, quod
|
|
in me erat, mulieres intra dies quindecim reddidi.'—
|
|
gloriatur, ut vides, rem ineptam et satis libidinosam
|
8.1
|
atque inter fortes se haberi credit, si criminum den-
|
|
sitate co<nc>al<l>escat.
|
|