|
Et cum eum animarent vel ad vitam vel ad impe-
|
10.1.1
|
|
rium, qui am<icu>erunt purpuram, in haec verba dis-
|
|
|
seruit: 'nescitis, amici, quid mali sit imperare. gladii
|
2.1
|
|
s<a>eta pendent<e>[bu]s cervicibus inminent, hastae un-
|
|
|
dique, undique spicula. ipsi custodes timentur, ipsi
|
|
|
comites formidantur. non cibus pro voluptate, non
|
|
|
i[n]ter pro auctoritate, non bella pro iudicio, non
|
5
|
|
arma pro studio. adde, quod omnis aetas in im-
|
3.1
|
|
perio reprehenditur: senex est quispiam: inhabilis
|
|
|
videtur; a<t iuven>is: <ard>et furore. iam quid ama-
|
|
|
bilem omnibus Probum dico? cui <cum> me <ae>mu-
|
|
|
lum esse cupitis, cui libens c[a]edo et cuius esse dux
|
5
|
|
cupio, in necessitatem mortis me trahitis. habeo so-
|
|
|
la<c>ium mortis: solus perire non potero.' Marcus Sal-
|
4.1
|
|
vidienus hanc ipsius orationem vere fuisse dicit, et
|
|
|
fuit re vera non parum litteratus. nam et in Africa
|
|
|
r<h>e[c]tori[o] operam dederat, Romae frequentave-
|
|
|
ra[n]t pergula<s> m<ag>istrales.
|
5
|
