|
Senatum multis cognitionibus et maxime ad se perti-
|
10.1.1
|
|
nentibus iudicem dedit. de statu etiam defunctorum
|
|
|
intra quinquennium quaeri iussit. neque qui<s>quam
|
2.1
|
|
principum amplius senatui detulit. in senatus autem
|
|
|
honorificentiam multis praetoriis et consularibus pri-
|
|
|
vatis decidenda negotia delegavit, quo magis eorum
|
|
|
cum exercitio iuris auctoritas cresceret. multos ex ami-
|
3.1
|
|
cis in senatum adlegit cum aediliciis aut praetoriis
|
|
|
dignitatibus. multis [senatibus vel] pauperibus sine
|
4.1
|
|
cr<i>mine senatoribus dignitates tribunicias aediliciasque
|
|
|
concessit. nec quemquam in ordinem legit, nisi quem
|
5.1
|
|
ipse bene scisset. hoc quoque senatoribus detulit, ut,
|
6.1
|
|
quotiens de quorum capite esset iudicandum, secreto
|
|
|
pertractaret atque ita in publicum prod<e>ret nec patere-
|
|
|
tur [a]equites Romanos talibus interesse causis. sem-
|
7.1
|
|
per autem, cum potuit, interfuit senatui, etiamsi nihil
|
|
|
esset referendum, si Romae fuit; si vero aliquid re-
|
|
|
ferre voluit, etiam de Campania ipse venit. comitiis
|
8.1
|
|
praeterea etiam usque ad noctem frequenter interfuit
|
|
|
neque umquam recessit de curia, nisi consul dixisset:
|
|
|
'nihil vos moramur, p. c.' s<e>na[u]t<u>m appellationibus
|
9.1
|
|
a consule factis iudicem dedit.
|
|
