vnde svperne plvrimvs eridani per silvam volvitvr 6.659.1
amnis Eridanum Aratus in caelo esse dicit, haud longe a ceto.
hic et in terris est, qui in Italia, id est in Venetia, Padus vocatur:
quem alii etiam ad inferos volunt tendere, alii nasci apud inferos
et exire in terras. ideo autem ista finguntur, quia de Appennini 5
parte oritur, quae spectat inferum mare et tendit usque ad superum.
ergo hic sensus est: canebant in locis, unde superne, id est ad
superos, plurimus Eridani amnis per silvam volvitur: namque veri
simile est, quoniam legimus de Aristaeo "omnia sub magna laben-
tia flumina terra spectabat diversa locis". et congrue: nam 10
omnis umor ex terrae nascitur venis. alii Eridanum pro quocumque
accipiunt et dicunt κατ’ ἐξοχήν dictum: nam legimus "fluviorum
rex Eridanus". et amant poetae pro appellatione ponere magnae
rei proprietatem, ut alibi "poculaque inventis Acheloia miscuit
uvis". melius tamen est si distinguamus 'unde superne plurimus', 15
unde ad superos plurimus, id est magnus, amnis volvitur per silvam
Eridani, id est populos. fabula namque haec est: Eridanus Solis
filius fuit. hic a patre inpetrato curru agitare non potuit, et cum
eius errore mundus arderet, fulminatus in Italiae fluvium cecidit:
et tunc a luce ardoris sui Phaethon appellatus est, et pristinum 20
nomen fluvio dedit: unde mixta haec duo nomina inter Solis filium
et fluvium invenimus. postea eius sorores flendo in populos versae
sunt, ut in decimo "populeas inter frondes umbramque
sororum". et hoc Vergilius: nam alii in alias arbores dicunt.