vnde svperne plvrimvs eridani per silvam volvitvr
|
6.659.1
|
amnis Eridanum Aratus in caelo esse dicit, haud longe a ceto.
|
|
hic et in terris est, qui in Italia, id est in Venetia, Padus vocatur:
|
|
quem alii etiam ad inferos volunt tendere, alii nasci apud inferos
|
|
et exire in terras. ideo autem ista finguntur, quia de Appennini
|
5
|
parte oritur, quae spectat inferum mare et tendit usque ad superum.
|
|
ergo hic sensus est: canebant in locis, unde superne, id est ad
|
|
superos, plurimus Eridani amnis per silvam volvitur: namque veri
|
|
simile est, quoniam legimus de Aristaeo "omnia sub magna laben-
|
|
tia flumina terra spectabat diversa locis". et congrue: nam
|
10
|
omnis umor ex terrae nascitur venis. alii Eridanum pro quocumque
|
|
accipiunt et dicunt κατ’ ἐξοχήν dictum: nam legimus "fluviorum
|
|
rex Eridanus". et amant poetae pro appellatione ponere magnae
|
|
rei proprietatem, ut alibi "poculaque inventis Acheloia miscuit
|
|
uvis". melius tamen est si distinguamus 'unde superne plurimus',
|
15
|
unde ad superos plurimus, id est magnus, amnis volvitur per silvam
|
|
Eridani, id est populos. fabula namque haec est: Eridanus Solis
|
|
filius fuit. hic a patre inpetrato curru agitare non potuit, et cum
|
|
eius errore mundus arderet, fulminatus in Italiae fluvium cecidit:
|
|
et tunc a luce ardoris sui Phaethon appellatus est, et pristinum
|
20
|
nomen fluvio dedit: unde mixta haec duo nomina inter Solis filium
|
|
et fluvium invenimus. postea eius sorores flendo in populos versae
|
|
sunt, ut in decimo "populeas inter frondes umbramque
|
|
sororum". et hoc Vergilius: nam alii in alias arbores dicunt.
|
|