principio caelvm ac terras camposqve liqventes
|
6.724.1
|
interrogatus Anchises, quare animae velint reverti ad corpora, quasi
|
|
aliud dicit, tamen illuc recurrit. quod graece τὸ πᾶν dicitur, id
|
|
est omne quod est, quattuor sunt elementa, terra aqua aër aether,
|
|
et deus. praeter haec nihil est aliud: et hoc mundum non possu-
|
5
|
mus dicere, nam mundus non est totum. ergo deus est quidam
|
|
spiritus divinus, qui per quattuor infusus elementa gignit universa.
|
|
igitur si de elementis et deo nascuntur omnia, unam originem
|
|
habent et par est natura omnium. sed videamus, quid in nobis est
|
|
a deo et quid a quattuor elementis? quantum datur intellegi, ab
|
10
|
elementis habemus corpus, a deo animum: quod ideo probatur, quia
|
|
est in corpore terra, umor, anhelitus, calor, quae omnia videntur,
|
|
sicut etiam elementa, animus invisibilis est, sicut etiam deus, unde
|
|
originem ducit. illa praeterea inrationabilia sunt, sicut corpus:
|
|
contra deus habet consilium, sicut etiam animus. deinde elementa
|
15
|
<cum> mutantur, quod est eorum proprium, <pereunt>, sicut etiam
|
|
corpus, quod inde originem ducit: contra deum non perire mani-
|
|
festum est. ergo nec animus perit, qui inde originem ducit: nam
|
|
pars semper sequitur genus. huc igitur tetendit primam intentio-
|
|
nem suam, ut animos inmortales doceret. sed occurrit illud: si
|
20
|
inmortales sunt et unum habent principium, qua ratione non omnia
|
|
animalia sentimus similiter? et dicit non esse in animis dissimili-
|
|
tudinem, sed in corporibus, quae prout fuerint vel vivacia vel tor-
|
|
pentia, ita et animos faciunt. quod potest etiam in uno eodemque
|
|
animalis corpore probari. in sano enim corpore alia est vivacitas
|
25
|
mentis, in aegro pigrior, in satis invalido etiam ratione carens, ut
|
|
in phreneticis cernimus: adeo cum ad corpus venerit, non natura
|
|
sua utitur, sed ex eius qualitate mutatur. inde Afros versipelles,
|
|
Graecos leves, Gallos pigrioris videmus ingenii: quod natura cli-
|
|
matum facit, sicut Ptolomaeus deprehendit, qui dicit translatum ad
|
30
|
aliud clima hominem naturam ex parte mutare; de toto enim non
|
|
potest, quia in principio accepit sortem corporis sui. ergo anima
|
|
pro qualitate est corporis. et qua ratione res melior est in pote-
|
|
state deterioris? atqui divinus animus debuit corpus habere in pote-
|
|
state, non mortale corpus naturam animi corrumpere. sed hoc ideo
|
35
|
fit, quia plus est quod continet, quam quod continetur. ut si leo-
|
|
nem includas in caveam, inpeditus vim suam non perdit, sed exer-
|
|
cere non potest, ita animus non transit in vitia corporis, sed eius
|
|
coniunctione inpeditur nec exercet vim suam. occurrit illud: omne
|
|
quod corrumpitur aeternum non est. si animus insanit irascitur
|
40
|
desiderat timet, caret aeternitate, cui sunt ista contraria: nam pas-
|
|
sio aeternitatem resolvit. quod ideo falsum esse dicimus, quia ani-
|
|
mus per se nihil patitur, sed laborat ex corporis coniunctione, et
|
|
aliud est per suam naturam corrumpi, aliud per contrarium rei
|
|
alterius. videmus enim tale aliquid, ut in lucerna, quae per se
|
45
|
clara est et locum, in quo est, sine dubio inluminat, sed si qua re
|
|
tecta fuerit et inclusa, non perdit splendorem proprium, qui in ea
|
|
est—remoto namque inpedimento apparet—nec tamen quia in-
|
|
peditus est eius vigor, ideo etiam corruptus. ita ergo et animus
|
|
quamdiu est in corpore, patitur eius contagiones: simul atque depo-
|
50
|
suerit corpus, recipit suum vigorem et natura utitur propria. si
|
|
ergo recipit naturam {⁴³suam}⁴³, quare poenas apud inferos patitur? ideo
|
|
quia res, quae simul diu fuit, non potest deposita ipsa re, statim
|
|
ad suum nitorem reverti. ut si speciem candidam missam in lutum
|
|
polluas et eam statim auferas, non idcirco sordibus caret, sed ablu-
|
55
|
tionem requirit, ut in pristinum nitorem possit redire: sic anima
|
|
ex eo quod datur corpori inquinata, etiam si corpus deponat, necesse
|
|
habet purgari. si ergo purgantur et recipiunt naturam suam, cur
|
|
volunt reverti? quia potant, inquit, oblivia. etiam est illud ambi-
|
|
guum: aut ut praeteritarum obliviscantur poenarum, aut certe ut
|
60
|
ignarae futuri habeant desiderium redeundi in corpora, quod sine
|
|
passione non fit: nam animus in quo est passio, meretur reverti.
|
|
caelvm pro aëre et aethere posuit, ut "iam caelum ter-
|
|
ramque". camposqve liqventes id est maria.
|
|