qvippe vetor fatis re vera, inquit, fata me prohibent. 1.39.1
ergo Iuno ignorat vim fatorum. sed hoc non possumus dicere, quia
superius lectum est "si qua fata sinant et audierat". hoc ergo
est. omnis res hominum aut ex nostra voluntate descendit, ut puta
sedere surgere; aut ex fati necessitate, ut nasci mori; aut ex deorum 5
voluntate, ut navigare vel honoribus frui. nunc de navigatione
agitur; et bene invidiose, quasi etiam huius rei potestatem ei pos-
sint fata detrahere. est et alter sensus latens, ut speret se reginam
contra exulum fata posse aliquid, si Minervae numen inferius valuit
contra fata victorum. pallasne Minerva ἀπὸ τοῦ πάλλειν τὸ 10
δόρυ, id est ab hastae concussione; vel quod Pallantem gigantem
occiderit. {⁴³sane opportune hic Aiacis naufragium ad exemplum
adfert, cum de naufragio Aeneae cogitat. et cum bellum meditatur,
belli exemplum adfert "Mars perdere gentem inmanem Lapithum
valuit". 'ne' autem coniunctio expletiva videtur. an aliter? exvrere 15
exuri dicitur de quo nihil superest, ut "quid memorem exustas Ery-
cino in litore classes?"}⁴³ classem ad invidiam posuit, ut pro
una navi classem dicat. sic Venus "navibus infandum amissis",
cum Orontes solus perisset. aut re vera unam navem significat,
ut Horatius "me vel extremos Numidarum in agros classe 20
releget". classis enim dicta est ἀπὸ τῶν κάλων, id est a lignis,
unde et calones dicuntur qui ligna militibus portant, et καλοπόδια.