DE EFFRACTORIBUS ET EXPILATORIBUS
  Ulpianus libro octauo de officio proconsulis. De his, qui carcere effracto 47.18.1.pr.1
euaserunt, sumendum supplicium diui fratres Aemilio Tironi rescripserunt. Saturninus etiam
probat in eos, qui de carcere eruperunt siue effractis foribus siue conspiratione cum ceteris,
qui in eadem custodia erant, capite puniendos: quod si per neglegentiam custodum eua-
serunt, leuius puniendos. Expilatores, qui sunt atrociores fures (hoc enim est 1.1
expilatores), in opus publicum uel perpetuum uel temporarium dari solent, honestiores autem
ordine ad tempus moueri uel fines patriae iuberi excedere. quibus nulla specialis poena
rescriptis principalibus inposita est: idcirco causa cognita liberum erit arbitrium statuendi
ei qui cognoscit. Simili modo et sacculari et der<ec>tarii erunt puniendi, item effractores. 2.1
sed enim diuus Marcus effractorem equitem Romanum, qui effracto perforatoque p<a>riete
pecuniam abstulerat, quinquennio abstinere iussit prouincia Africa, unde erat, et urbe et
Italia. oportebit autem aeque et in effractores et in ceteros supra scriptos causa cognita
statu<i>, prout admissum suggerit, dummodo ne quis in plebeio operis publici poenam uel 5
in honestiore relegationis excedat.
  Paulus libro singulari de officio praefecti uigilum. Inter effractores uarie 2.pr.1
animaduertitur. atrociores enim sunt nocturni effra<c>tores, et ideo hi fustibus caesi in me-
tallum dari solent: diurni uero effractores post fustium castigationem in opus perpetuum
uel temporarium dandi sunt.