DE POLLICITATIONIBUS
  Ulpianus libro singulari de officio curatoris rei publicae. Si pollicitus quis 50.12.1.pr.1
fuerit rei publicae opus se facturum uel pecuniam daturum, in usuras non conuenietur:
sed si moram coeperit facere, usurae accedunt, ut imperator noster cum diuo patre suo
rescripsit. Non semper autem obligari eum, qui pollicitus est, sciendum est. si quidem 1.1
ob honorem promiserit decretum sibi uel decernendum uel ob aliam iustam causam, tene-
bitur ex pollicitatione: sin uero sine causa promiserit, non erit obligatus. et ita multis
constitutionibus et ueteribus et nouis continetur. Item si sine causa promiserit, coeperit 2.1
tamen facere, obligatus est qui coepit. Coepisse sic accipimus, si fundamenta i<ec>it uel 3.1
locum purgauit. sed et si locus illi petenti destinatus est, magis est, ut coepisse uideatur.
item si apparatum siue impensam in publico posuit. Sed si non ipse coepit, sed cum 4.1
certam pecuniam promisisset ad opus rei publicae contemplatione pecuniae coepit opus
facere: tenebitur quasi coepto opere. Denique cum columnas quidam promisisset, impe- 5.1
rator noster cum diuo patre suo ita rescrips<it>: 'Qui non ex causa pecuniam rei publicae
pollicentur, liberalitatem perficere non coguntur. sed si columnas Citiensibus promisisti
et opus ea ratione sumptibus ciuitatis uel priuatorum inchoatum est, deseri quod gestum
est non oportet'. Si quis opus quod perfecit adsignauit, deinde id fortuito casu aliquid 6.1
passu<m> sit, periculum ad eum qui fecit non pertinere imperator noster rescripsit.
  Idem libro primo disputationum. Si quis rem aliquam uouerit, uoto obli- 2.pr.1
gatur. quae res p<er>sonam uouentis, non rem qu<ae> uouetur obligat. res enim, quae uoue-
tur, soluta quidem liberat uota, ipsa uero sacra non efficitur. Uoto autem patres fami- 1.1
liarum obligantur puberes sui iuris: filius enim familias uel seruus sine patris dominiue
auctoritate uoto non obligantur. Si decimam quis bonorum uouit, decima non prius esse 2.1
in bonis desinit, quam fuerit separata. et si forte qui decimam uouit decesserit ante se-
positionem, heres ipsius hereditario nomine decimae obstrictus est: uoti enim obligationem
ad heredem transire constat.
  Idem libro quarto disputationum. Pactum est duorum consensus atque con- 3.pr.1
uentio, pollicitatio uero offerentis solius promissum. et ideo illud est constitutum, ut, si
ob honorem pollicitatio fuerit facta, quasi debitum exigatur. sed et coeptum opus, licet
non ob honorem promissum, p<er>ficere promissor eo cogetur, et est constitutum. Si quis 1.1
quam ex pollicitatione tradiderat rem municipibus uindicare uelit, repellendus est a peti-
tione: aequissimum est enim huius<m>odi uoluntates in ciuitates collatas paenitentia non
reuocari. sed et si desierint municipes possidere, dicendum erit actionem eis concedendam.
  Marcianus libro tertio institutionum. Propter incendium uel terrae motum uel aliquam 4.pr.1
ruinam, quae rei publicae contingit, si quis promiserit, tenetur.
  Ulpianus libro primo responsorum. Charidemo respondit ex epistula, quam muneris 5.pr.1
edendi gratia absens quis emisit, compelli eum ad editionem non posse.
  Idem libro quinto de officio proconsulis. Totiens locum habet deminutio pollicitationis 6.pr.1
in persona heredis, quotiens non est pollicitatio ob honorem facta. ceterum si ob honorem
facta sit, aeris alieni loco habetur et in heredum persona non minuitur. Si quis pecu- 1.1
niam ob honorem promiserit coeperitque soluere, eum debere quasi coepto opere impe-
rator noster Antoninus rescripsit. Non tantum masculos, sed etiam feminas, si quid ob 2.1
honores pollicitatae sunt, debere implere sciendum est: et ita rescripto imperatoris nostri
et diui patris eius continetur. Si cui res publica necessitatem imposuerit statuarum prin- 3.1
cipi ponendarum, qui non promisit, non esse ei necesse obtemperare rescriptis imperatoris
nostri et diui patris eius continetur.
  Paulus libro primo de officio proconsulis. Ob casum, quem ciuitas p<a>ssa est, si quis 7.pr.1
promiserit se quid facturum: etsi non inchoauerit, omnimodo tenetur, ut diuus Seuerus
Dioni rescripsit.
  Ulpianus libro tertio de officio consulis. De pollicitationibus in ciuitatem factis iudi- 8.pr.1
cum cognitionem esse diui fratres Flauio Celso in haec uerba rescripserunt: 'Probe faciet
Statius Rufinus, si opus proscaeni, quod se Gabinis exstructurum promisit, quod tandem
adgressus fuerat, perficiat. nam etsi aduersa fortuna usus in triennio a praefecto urbis
relegatus esset, tamen gratiam muneris, quod sponte optulit, minuere non debet, cum et 5
absens per amicum perficere opus istud possit. quod si detrectat, actores constituti,
qui legitime pro ciuitate agere possint, nomine publico adire aduersus eum iudices pote-
runt: qui cum primum potuerint, priusquam in exilium proficiscatur, cognoscent et, si
opus perfic<i> ab eo debere constituerint, oboedire eum rei publicae ob hanc causam iube-
bunt, aut prohibebunt distrahi fundum, quem in territorio Gabiniorum habet'. 10
  Modestinus libro quarto differentiarum. Ex pollicitatione, quam quis ob honorem 9.pr.1
apud rem publicam fecit, ipsum quidem omnimodo in solidum teneri: heredem uero eius
ob honorem quidem facta promissione in solidum, ob id uero, quod opus promissum
coeptum est, si bona liberalitati soluendo non fuerint, extraneum heredem in quintam par-
tem patrimonii defuncti, liberos in decimam teneri diui Seuerus et Antoninus rescripserunt. 5
sed et ipsum donatorem pauperem factum ex promissione operis coepti quintam partem
patrimonii sui debere diuus Pius constituit.
  Idem libro primo responsorum. Septicia certamen patriae suae pollicendo sub hac 10.pr.1
condicione pollicita est, uti sors apud eam remaneat et ipsa usuras semissales ad praem<i>a
certantium resoluat, in haec uerba: 'Φιλοτιμοῦμαι καὶ καθιερῶ ἀγῶνα τετραετηρικὸν ἀπὸ
μυριάδων τριῶν, τὸ τοῦ κεφαλαίου αὐτὴ κατέχουϲα ἀργύριον καὶ ἀϲφαλιζομένη παρὰ τοῖϲ δεκα-
πρώτοιϲ ἀξιοχρέωϲ ἐπὶ τῷ τελεῖν με τὸν ἐξ ἔθουϲ τριῶν μυριάδων τόκον, ἀγωνοθετοῦντοϲ καὶ 5
προκαθεζομένου τοῦ ἀνδρόϲ μου, ἐπ’ αὖθιϲ δὲ τῶν ἐξ ἐμοῦ γεννηθηϲομένων τέκνων. χωρήϲει
δὲ ὁ τόκοϲ εἰϲ τὰ ἆθλα τῶν θυμελικῶν, καθὼϲ ἂν ἐφ’ ἑκάϲτου ἀθλήματοϲ ἡ βουλὴ ὁρίϲῃ'.
quaero, an possunt iniuriam pati filii Septiciae, quo minus ipsi praesiderent certamini se-
cundum uerba condicionemque pollicitationis. Herennius Modestinus respondit, quo casu
certaminis editio licita est, formam pollicitationi datam seruandam esse. 10
  Idem libro nono pandectarum. Si quis ob honorem uel sacerdotium pecuniam promi- 11.pr.1
serit et antequam honorem uel magistratum ineat, decedet, non oportere heredes eius con-
ueniri in pecuniam, quam is ob honorem uel magistratum promiserat, principalibus consti-
tutionibus cauetur, nisi forte ab eo uel ab ipsa re publica eo uiuo opus fuerit inchoatum.
  Idem libro undecimo pandectarum. In priuatis operibus inuitis his qui fecerunt sta- 12.pr.1
tuas aliis ponere non possumus, ut rescripto diui Seueri continetur. Cum quidam, ne 1.1
honoribus fungeretur, opus promisisset: honores subire cogendum quam operis instructionem
diuus Antoninus rescripsit.
  Papirius Iustus libro secundo de constitutionibus. Imperatores Antoninus 13.pr.1
et Uerus Augusti rescripserunt opera exstruere debere eos, qui pro honore polliciti sunt,
non pecunias pro his inferre cogi. Item rescripserunt condiciones donationibus ad- 1.1
positas, quae in rem publicam fiunt, ita demum ratas esse, si utilitatis publicae interest:
quod si damnosae sint, obseruari non debere. et ideo non obseruandum, quod defunctus
certa summa legata uetuit uectigal exerceri. esse enim tolerabilia, quae uetus consuetudo
comprobat. 5
  Pomponius libro sexto epistularum et uariarum lectionum. Si quis sui alieniue honoris 14.pr.1
causa opus facturum se in aliqua ciuitate promiserit, ad perficiendum tam ipse quam heres
eius ex constitutione diui Traiani obligatus est. sed si quis ob honorem opus facturum
se ciuitate aliqua promiserit atque inchoauerit et priusquam perficeret, d<e>cesserit: heres
eius extraneus quidem necesse habet aut perficere id aut partem quintam patrimonii re- 5
licti sibi ab eo, qui id opus facere instituerat, si ita mallet, ciuitati, in qua id opus fieri
coeptum est, dare: is autem, qui ex numero liberorum est, si heres exstitit, non quintae
partis, sed decimae concedendae necessitate adficitur. et haec diuus Antoninus constituit.
  Ulpianus libro singulari de officio curatoris rei publicae. Inter liberos nepotem quoque 15.pr.1
ex filia contineri diuus Pius rescripsit.