SI PARS HEREDITATIS PETATUR
  Ulpianus libro quinto ad edictum. Post actionem, quam proposuit praetor 5.4.1.pr.1
ei qui ad se solum hereditatem pertinere contendit, consequens fuit et ei proponere qui
partem hereditatis petit. Qui hereditatem uel partem hereditatis petit, is non ex eo metitur 1.1
quod possessor occupauit, sed ex suo iure: et ideo siue ex asse heres sit, totam heredi-
tatem uindicabit, licet tu unam rem possideas, siue ex parte, partem, licet tu totam here-
ditatem possideas. Quin immo si duo possideant hereditatem et duo sint, qui ad se partes 2.1
pertinere dicant, non singuli a singulis petere contenti esse debent, puta primus a primo
uel secundus a secundo, sed ambo a primo et ambo a secundo: neque enim alter primi,
alter secundi partem possidet, sed ambo utriusque pro herede. et si possessor et petitor
possideant hereditatem, cum unusquisque eorum partem dimidiam hereditatis sibi adserat, 5
inuicem petere debebunt, ut partes rerum consequantur: aut si controuersiam sibi non fa-
ciunt hereditatis, familiae herciscundae experiri eos oportebit. Si ego ex parte me dicam 3.1
heredem, coheres autem meus possideat hereditatem cum extraneo, cum non plus coheres
haberet sua parte, utrum a solo extraneo an uero et a coherede deberem petere heredi-
tatem, quaeritur. et Pegasus fertur existimasse a solo extraneo me petere debere eumque
restituturum quidquid possidet, et fortassis hoc officio iudicis debeat fieri: ceterum ratio 5
facit, ut a duobus petam hereditatem, hoc est et a coherede meo, et ille quoque dirigat
actionem aduersus exterum possessorem: sed Pegasi sententia utilior est. Item si, cum ne 4.1
ex parte dimidia heredem dicerem, trientem hereditatis possiderem, deinde residuum sex-
tantem uelim persequi, qualiter agam uideamus. et Labeo scribit u<t>ique partem dimidiam
me petere debere a singulis: sic fieri ut a singulis sextantem consequar, et habebo bessem:
quod uerum puto: sed ipse tenebor ad restitutionem sextantis ex triente quem possidebam. 5
et ideo officio iudicis inuicem compensatio erit admittenda eius quod possideo, si forte co-
heredes sint a quibus hereditatem peto. Interdum praetor incertae partis hereditatis peti- 5.1
tionem indulget idoneis causis interuenientibus: ut puta est defuncti fratris filius, sunt et
uxores defunctorum fratrum praegnates: quam partem fratris filius hereditatis uindicet in-
certum est, quia quot edantur fratrum defuncti filii incertum est. aequissimum igitur est
incertae partis uindicationem ei concedi. non audenter itaque dicetur, ubicumque merito 5
quis incertus est quam partem uindicet, debere ei incertae partis uindicationem concedi.
  Gaius libro sexto ad edictum prouinciale. Si ex pluribus, ad quos eadem he- 2.pr.1
reditas pertinet, quidam adierint, quidam adhuc deliberent: eos qui adierint, si petant he-
reditatem, non maiorem partem petere debere, quam habituri essent ceteris adeuntibus:
nec eis proderit, si ceteri non adierint. non adeuntibus autem ceteris poterunt tunc partes
eorum petere, si modo ad eos pertinerent. 5
  Paulus libro septimo decimo ad Plautium. Antiqui libero uentri 3.pr.1
ita prospexerunt, ut in tempus nascendi omnia ei iura integra reseruarent: sicut apparet
in iure hereditatium, in quibus qui post eum gradum sunt adgnationis, quo est id quod in
utero est, non admittuntur, dum incertum est, an nasci possit. ubi autem eodem gradu
sunt ceteri quo et uenter, tunc quae portio in suspenso esse debeat, quaesierunt ideo, 5
quia non poterant scire quot nasci possunt: ideo nam multa de huiusmodi re tam uaria
et incredibilia creduntur, ut fabulis adnumerentur. nam traditum est et quattuor pariter
puellas a matre familias natas esse: alioquin tradidere non leues auctores quinquies qua-
ternos enixam Peloponensi, multas Aegypti uno utero septenos. sed et tregeminos sena-
tores cinctos uidimus Horatios. sed et Laelius scribit se uidisse in 10
Palatio mulierem liberam, quae ab Alexandria perducta est, ut Hadriano ostenderetur, cum
quinque liberis, ex quibus quattuor eodem tempore enixa, inquit, dicebatur, quintum post
diem quadragensimum. quid est ergo? prudentissime iuris auctores medietatem quan-
dam secuti sunt, ut quod fieri non rarum admodum potest, intuerentur, id est quia fieri
poterat, ut tregemini nascerentur, quartam partem superstiti filio adsignauerint: τὸ 15
γὰρ ἅπαξ ἢ δίϲ, ut ait Theophrastus, παραβαίνουϲιν οἱ νομοθέται. ideoque et si
unum paritura sit, non ex parte dimidia, sed ex quarta interim heres erit:
  Ulpianus libro quinto decimo ad edictum. et si pauciores fuerint nati, resi- 4.pr.1
duum ei pro rata adcrescere, si plures quam tres, decrescere de ea parte ex qua heres
factus est.
  Paulus libro septimo decimo ad Plautium. Illud sciendum est, si mulier 5.pr.1
praegnans non sit, existimetur autem praegnans esse, interim filium heredem esse ex asse,
quamquam ignoret se ex asse heredem esse. Idem est in extraneo, si ex certa portione 1.1
heres institutus sit, ex reliqua postumi. quod si forte ita institutio facta est: 'quotcumque
mihi nati erunt et Lucius Titius pro uirilibus portionibus heredes mihi sunto', habebit hae-
sitationem, numquid adire non possit, atque qui in testamento portionem suam nescit. sed
utilius est posse eum adire qui nescit portionem, si cetera, quae oportet eum scire, non 5
ignoret.
  Ulpianus libro sexto opinionum. Sorori, quam coheredem fratribus quattuor 6.pr.1
in bonis matris esse placuit, quinta portio pro portionibus quae ad eos pertinuit cedet, ita
ut singuli in quarta, quam antehac habere credebantur, non amplius ei quintam conferant.
Sumptus, qui propter onera totius hereditatis iusti fiunt, ei, qui patroni iure portionem 1.1
euicerit, pro rata computentur.
  Iulianus libro octauo digestorum. Non possumus consequi per hereditatis 7.pr.1
petitionem id quod familiae erciscundae iudicio consequimur, ut a communione discedamus,
cum ad officium iudicis nihil amplius pertineat, quam ut partem hereditatis pro indiuiso
restitui mihi iubeat.
  Idem libro quadragensimo octauo digestorum. Permittendum erit possessori 8.pr.1
hereditatis partem quidem hereditatis defendere, parte uero cedere, nec enim prohibet ali-
quem totam hereditatem possidere et partem scire dimidiam ad se pertinere, de altera
parte controuersiam non facere.
  Paulus libro tertio epitomarum Alfeni digestorum. Cum multi heredes insti- 9.pr.1
tuti essent, ex his unus in Asia erat: eius procurator uenditionem fecit et pecuniam pro
parte eius abstulerat: postea apparuerit eum qui in Asia erat antea decessisse instituto
ex parte dimidia herede procuratore suo et ex parte alio. quaesitum est, quemadmodum
pecunia ex hereditate petenda esset. respon<s>um est ab eo, qui procurator eius fuisset, to- 5
tam hereditatem, quia ex hereditate ea pecunia fuisset quae ad procuratorem ex uenditione
peruenisset, petere eos oportere: et nihilo minus partem dimidiam hereditatis a coheredibus
eius. ita fore, siue omnis ea pecunia penes eum qui procurator fuisset resideret, ut omnem
per iudicem ab eodem recuperarent, siue is partem dimidiam coheredi suo reddidisset, ipsum
ex dimidia parte et ex dimidia coheredes eius condemnarent. 10
  Papinianus libro sexto quaestionum. Cum heredis ex parte instituti filius, 10.pr.1
qui patrem suum ignorabat uiuo testatore decessisse, partem hereditatis nomine patris ut
absentis administrauer<i>t et pecunias distractis rebus acceperit, hereditas ab eo peti non
potest, quia neque pro herede neque pro possessore pretia possidet, sed ut filius patris
negotium curauit. negotiorum autem gestorum actio ceteris coheredibus, ad quos portio 5
defuncti pertinet, dabitur. illud enim utique non est metuendum, ne etiam patris, a quo
forte exheredatus est, teneatur heredibus, quasi negotia hereditaria gesserit, cum id quod
administrauit non fuerit paternae hereditatis. nam etsi negotiorum gestorum actio sit ei,
cuius nomine perceptum est: ei cuius nomine <perceptum est perceptum alieno nomine> restitui
aequum est. sed in proposito neque patris negotia fuerunt, qui esse desierat, neque pa- 10
ternae successionis, quae fuerunt alterius hereditatis. quod si filius iste patri suo heres
extitit et mouet controuersiam, quod pater eius, postquam heres extitit, mortem obierit,
ille tractatus incurrit, an ipse sibi causam possessionis mutare uideatur. quoniam tamen
qui negotia hereditaria gessit et debitor esse coepit, postea faciens controuersiam heredi-
tatis ut iuris possessor conuenitur, idem etiam in hoc filio respondendum erit. 15