| Caesar respondit se fore aequissimum Pharnaci, | 70.1.1 |
| si quae polliceretur repraesentaturus esset. monuit au- | 2.1 |
| tem ut solebat mitibus verbis legatos, ne aut Deiota- | |
| rum sibi obicerent aut nimis eo gloriarentur beneficio | |
| quod auxilia Pompeio non misissent. nam se neque | 3.1 |
| libentius facere quicquam quam supplicibus ignoscere | |
| neque provinciarum publicas iniurias condonare iis | |
| posse qui [non] fuissent in se officiosi. quin id ipsum | 4.1 |
| quod commemorarent officium fuisse utilius Phar- | |
| naci, qui providisset ne vinceretur, quam sibi cui di | |
| immortales victoriam tribuissent. itaque se magnas et | 5.1 |
| graves iniurias civium Romanorum qui in Ponto ne- | |
| gotiati essent, quoniam in integrum restituere non pos- | |
| set, concedere Pharnaci. nam neque interfectis amis- | 6.1 |
| sam vitam neque exsectis virilitatem restituere posse; | |
| quod quidem supplicium gravius morte cives Romani | |
| subissent. Ponto vero decederet confestim familiasque | 7.1 |
| publicanorum remitteret ceteraque restitueret sociis ci- | |
| vibusque Romanis quae penes eum essent. <id> si | 8.1 |
| fecisset iam, tunc sibi mitteret munera ac dona quae | |
| bene rebus gestis imperatores ab amicis accipere con- | |
| suessent. miserat enim ei Pharnaces coronam auream. | |
| his responsis datis legatos remisit. | 5 |