| L | |
| Hesterno, Licini, die otiosi | 50.1 |
| multum lusimus in tuis tabellis, | |
| ut convenerat esse delicatos: | |
| scribens versiculos uterque nostrum | |
| ludebat numero modo hoc modo illoc, | 5 |
| reddens mutua per iocum atque vinum. | |
| atque illinc abii tuo lepore | |
| incensus, Licini, facetiisque, | |
| ut nec me miserum cibus iuvaret, | |
| nec somnus tegeret quiete ocellos, | 10 |
| sed toto, indomitus furore, lecto | |
| versarer cupiens videre lucem, | |
| ut tecum loquerer, simulque ut essem. | |
| at defessa labore membra postquam | |
| semimortua lectulo iacebant, | 15 |
| hoc, iucunde, tibi poema feci, | |
| ex quo perspiceres meum dolorem. | |
| nunc audax cave sis, precesque nostras, | |
| oramus, cave despuas, ocelle, | |
| ne poenas Nemesis reposcat a te. | 20 |
| est vemens dea: laedere hanc caveto. |