Quid si hoc ipsum quod nunc facit ostendo testimonio 42.1
esse nihil deberi? Quid enim nunc agit Sex. Naevius?
qua de re controversia est? quod est hoc iudicium in quo
iam biennium versamur? quid negoti geritur in quo ille tot
et talis viros defatigat? Pecuniam petit. Nunc denique? 5
verum tamen petat; audiamus. De rationibus et contro- 43.1
versiis societatis volt diiudicari. Sero, verum aliquando
tamen; concedamus. 'Non,' inquit, 'id ago, C. Aquili,
neque in eo nunc laboro. Pecunia mea tot annos utitur
P. Quinctius. Vtatur sane; non peto.' Quid igitur 5
pugnas? an, quod saepe multis in locis dixisti, ne in
civitate sit, ne locum suum quem adhuc honestissime
defendit obtineat, ne numeretur inter vivos, <ut> decernat
de vita et ornamentis suis omnibus, apud iudicem causam
priore loco dicat et, eam cum orarit, tum denique vocem 10
accusatoris audiat? Quid? hoc quo pertinet? ut ocius
ad tuum pervenias? At si id velles, iam pridem actum
esse poterat. Vt honestiore iudicio conflictere? At sine 44.1
summo scelere P. Quinctium, propinquum tuum, iugulare
non potes. Vt facilius iudicium sit? At neque C. Aquilius
de capite alterius libenter iudicat et Q. Hortensius contra
caput non didicit dicere. Quid a nobis autem, C. Aquili, 5
refertur? Pecuniam petit; negamus deberi. Iudicium
fiat statim; non recusamus. Num quid praeterea? Si vere-
tur ut res iudicio facto parata sit, iudicatum solvi satis
accipiat; quibus a me verbis satis acceperit, isdem ipse,
quod peto, satis det. Actum iam potest esse, C. Aquili; 10
iam tu potes liberatus discedere molestia prope dicam
non minore quam Quinctius.