Quid agimus, Hortensi? quid de hac condicione dicimus?
|
45.1
|
Possumus aliquando depositis armis sine periculo fortuna-
|
|
rum de re pecuniaria disceptare? possumus ita rem nostram
|
|
persequi ut hominis propinqui caput incolume esse patia-
|
|
mur? possumus petitoris personam capere, accusatoris
|
5
|
deponere? 'Immo,' inquit, 'abs te satis accipiam; ego
|
|
autem tibi satis non dabo.' Quis tandem nobis ista iura
|
|
tam aequa discribit? quis hoc statuit, quod aequum sit in
|
|
Quinctium, id iniquum esse in Naevium? 'Quincti bona,'
|
|
inquit, 'ex edicto praetoris possessa sunt.' Ergo, id ut
|
10
|
confitear, postulas ut, quod numquam factum esse iudicio
|
|
defendimus, id, proinde quasi factum sit, nostro iudicio
|
|
confirmemus? Inveniri ratio, C. Aquili, non potest ut ad
|
46.1
|
suum quisque quam primum sine cuiusquam dedecore,
|
|
infamia pernicieque perveniat? Profecto, si quid debere-
|
|
tur, peteret; non omnia iudicia fieri mallet quam unum
|
|
illud unde haec omnia iudicia nascuntur. Qui inter tot
|
5
|
annos ne appellarit quidem Quinctium, cum potestas esset
|
|
agendi cotidie, qui, quo tempore primum agere coepit, in
|
|
vadimoniis differendis tempus omne consumpserit, qui
|
|
postea vadimonium quoque missum fecerit, hunc per
|
|
insidias vi de agro communi deiecerit, qui, cum de re
|
10
|
agendi nullo recusante potestas fuisset, sponsionem de
|
|
probro facere maluerit, qui, cum revocetur ad id iudicium
|
|
unde haec nata sunt omnia, condicionem aequissimam
|
|
repudiet, fateatur se non pecuniam sed vitam et sanguinem
|
|
petere, is non hoc palam dicit: 'mihi si quid deberetur,
|
15
|
peterem atque adeo iam pridem abstulissem; nihil hoc tanto
|
47.1
|
negotio, nihil tam invidioso iudicio, nihil tam copiosa advoca-
|
|
tione uterer, si petendum esset; extorquendum est invito
|
|
atque ingratis; quod non debet, eripiendum atque exprimen-
|
|
dum est; de fortunis omnibus P. Quinctius deturbandus est;
|
5
|
potentes, diserti, nobiles omnes advocandi sunt; adhibenda
|
|
vis est veritati, minae iactentur, pericula intendantur, formi-
|
|
dines opponantur, ut his rebus aliquando victus et perterritus
|
|
ipse se dedat?' Quae me hercule omnia, cum qui contra
|
|
pugnent video, et cum illum consessum considero, adesse
|
10
|
atque impendere videntur neque vitari ullo modo posse;
|
|
cum autem ad te, C. Aquili, oculos animumque rettuli, quo
|
|
maiore conatu studioque aguntur, eo leviora infirmioraque
|
|
existimo. Nihil igitur debuit, ut tu ipse praedicas.
|
|