Quapropter memoriam vestri benefici colam benivolentia
|
24.1
|
sempiterna, <nec tantum> dum anima exspirabo mea, sed etiam
|
|
cum me <vita defecerit, illa> monumenta vestri in me benefici
|
|
permanebunt. In referenda autem gratia hoc vobis repro-
|
|
mitto semperque praestabo, mihi neque in consiliis de re
|
5
|
publica capiendis diligentiam neque in periculis a re publica
|
|
propulsandis animum neque in sententia simpliciter ferenda
|
|
fidem neque in hominum voluntatibus pro re publica laeden-
|
|
dis libertatem nec in perferendo labore industriam nec in
|
|
vestris commodis augendis grati animi benivolentiam de-
|
10
|
futuram. Atque haec cura, Quirites, erit infixa animo meo
|
25.1
|
sempiterna, ut cum vobis, qui apud me deorum immortalium
|
|
vim et numen tenetis, tum posteris vestris cunctisque genti-
|
|
bus dignissimus ea civitate videar quae suam dignitatem
|
|
non posse se tenere, nisi me reciperasset, cunctis suffragiis
|
5
|
iudicavit.
|
|