| Homines Graeci quos antea nominavi, inique a suis civi- | 142.1 |
| bus damnati atque expulsi, tamen, quia bene sunt de suis | |
| civitatibus meriti, tanta hodie gloria sunt non in Graecia | |
| solum sed etiam apud nos atque in ceteris terris, ut eos a | |
| quibus illi oppressi sint nemo nominet, horum calamitatem | 5 |
| dominationi illorum omnes anteponant. Quis Carthaginien- | |
| sium pluris fuit Hannibale consilio, virtute, rebus gestis, qui | |
| unus cum tot imperatoribus nostris per tot annos de imperio | |
| et de gloria decertavit? Hunc sui cives e civitate eiecerunt: | |
| nos etiam hostem litteris nostris et memoria videmus esse | 10 |
| celebratum. Qua re imitemur nostros Brutos, Camillos, | 143.1 |
| Ahalas, Decios, Curios, Fabricios, Maximos, Scipiones, Len- | |
| tulos, Aemilios, innumerabilis alios qui hanc rem publicam | |
| stabiliverunt; quos equidem in deorum immortalium coetu | |
| ac numero repono. Amemus patriam, pareamus senatui, | 5 |
| consulamus bonis; praesentis fructus neglegamus, posteri- | |
| tatis gloriae serviamus; id esse optimum putemus quod erit | |
| rectissimum; speremus quae volumus, sed quod acciderit | |
| feramus; cogitemus denique corpus virorum fortium magno- | |
| rum hominum esse mortale, animi vero motus et virtutis | 10 |
| gloriam sempiternam; neque hanc opinionem si in illo san- | |
| ctissimo Hercule consecratam videmus, cuius corpore ambusto | |
| vitam eius et virtutem immortalitas excepisse dicatur, minus | |
| existimemus eos qui hanc tantam rem publicam suis consiliis | |
| aut laboribus aut auxerint aut defenderint aut servarint esse | 15 |
| immortalem gloriam consecutos. | |
| Sed me repente, iudices, de fortissimorum et clarissimorum | 144.1 |
| civium dignitate et gloria dicentem et plura etiam dicere | |
| parantem horum aspectus in ipso cursu orationis repressit. | |
| Video P. Sestium, meae salutis, vestrae auctoritatis, publicae | |
| causae defensorem, propugnatorem, actorem, reum; video | 5 |
| hunc praetextatum eius filium oculis lacrimantibus me | |
| intuentem; video Milonem, vindicem vestrae libertatis, | |
| custodem salutis meae, subsidium adflictae rei publicae, | |
| exstinctorem domestici latrocini, repressorem caedis coti- | |
| dianae, defensorem templorum atque tectorum, praesidium | 10 |
| curiae, sordidatum et reum; video P. Lentulum, cuius ego | |
| patrem deum ac parentem statuo fortunae ac nominis mei, | |
| fratris liberorumque nostrorum, in hoc misero squalore et | |
| sordibus; cui superior annus idem et virilem patris et prae- | |
| textam populi iudicio togam dederit, hunc hoc anno in hac | 15 |
| toga rogationis iniustissimae subitam acerbitatem pro patre | |
| fortissimo et clarissimo civi deprecantem. Atque hic tot et | 145.1 |
| talium civium squalor, hic luctus, hae sordes susceptae sunt | |
| propter unum me, quia me defenderunt, quia meum casum | |
| luctumque doluerunt, quia me lugenti patriae, flagitanti sena- | |
| tui, poscenti Italiae, vobis omnibus orantibus reddiderunt. | 5 |
| Quod tantum est in me scelus? Quid tanto opere deliqui | |
| illo die cum ad vos indicia, litteras, confessiones communis | |
| exiti detuli, cum parui vobis? Ac si scelestum est amare | |
| patriam, pertuli poenarum satis: eversa domus est, fortunae | |
| vexatae, dissipati liberi, raptata coniunx, frater optimus, in- | 10 |
| credibili pietate, amore inaudito, maximo in squalore voluta- | |
| tus est ad pedes inimicissimorum; ego pulsus aris focis deis | |
| penatibus, distractus a meis, carui patria, quam, ut levissime | |
| dicam, certe protexeram; pertuli crudelitatem inimicorum, | |
| scelus infidelium, fraudem invidorum. Si hoc non est satis, | 146.1 |
| quod haec omnia deleta videntur reditu meo, multo mihi, | |
| multo, inquam, iudices, praestat in eandem illam recidere | |
| fortunam quam tantam importare meis defensoribus et con- | |
| servatoribus calamitatem. An ego in hac urbe esse possim, | 5 |
| his pulsis qui me huius urbis compotem fecerunt? Non | |
| ero, non potero esse, iudices; neque hic umquam puer, qui | |
| his lacrimis qua sit pietate declarat, amisso patre suo propter | |
| me, me ipsum incolumem videbit, nec, quotienscumque me | |
| viderit, ingemescet ac pestem suam ac patris sui se dicet | 10 |
| videre. Ego vero hos in omni fortuna, quaecumque erit | |
| oblata, complectar, nec me ab iis quos meo nomine sordi- | |
| datos videtis umquam ulla fortuna divellet; neque eae | |
| nationes quibus me senatus commendavit, quibus de me | |
| gratias egit, hunc exsulem propter me sine me videbunt. | 15 |
| Sed haec di immortales, qui me suis templis advenientem | 147.1 |
| receperunt stipatum ab his viris et P. Lentulo consule, atque | |
| ipsa res publica, qua nihil est sanctius, vestrae potestati, | |
| iudices, commiserunt. Vos hoc iudicio omnium bonorum | |
| mentis confirmare, improborum reprimere potestis, vos his | 5 |
| civibus uti optimis, vos me reficere et renovare rem publicam. | |
| Qua re vos obtestor atque obsecro ut, si me salvum esse | |
| voluistis, eos conservetis per quos me reciperavistis. |