Ac si haec omnia contemnis ac despicis, quod ita tibi
|
38.1
|
persuaseris, ut palam dictitas, te dis hominibusque invitis
|
|
amore in te incredibili quodam C. Caesaris omnia quae
|
|
velis consecuturum, ecquid audieris, ecquisnam tibi dixerit
|
|
C. Caesarem nuper Aquileiae, cum de quibusdam esset
|
5
|
mentio facta, dixisse C. Alfium praeteritum permoleste tu-
|
|
lisse, quod in homine summam fidem probitatemque cog-
|
|
nosset, graviterque etiam se ferre praetorem aliquem esse
|
|
factum qui a suis rationibus dissensisset; tum quaesisse
|
|
quendam, de Vatinio quem ad modum ferret; illum re-
|
10
|
spondisse Vatinium in tribunatu gratis nihil fecisse; qui
|
|
omnia in pecunia posuisset honore animo aequo carere
|
|
debere. Quod si ipse, qui te suae dignitatis augendae
|
39.1
|
causa, periculo tuo, nullo suo delicto, ferri praecipitem est
|
|
facile passus, tamen te omni honore indignissimum iudicat,
|
|
si te vicini, si adfines, si tribules ita oderunt ut repulsam
|
|
tuam triumphum suum duxerint, si nemo aspicit quin inge-
|
5
|
mescat, nemo mentionem facit quin exsecretur, si vitant,
|
|
fugiunt, audire de te nolunt, cum viderunt, tamquam auspi-
|
|
cium malum detestantur, si cognati respuunt, tribules exse-
|
|
crantur, vicini metuunt, adfines erubescunt, strumae denique
|
|
ab ore improbo demigrarunt et aliis iam se locis conlocarunt,
|
10
|
si es odium publicum populi, senatus, universorum hominum
|
|
rusticanorum,—quid est quam ob rem praeturam potius
|
|
exoptes quam mortem, praesertim cum popularem te velis
|
|
esse neque ulla re populo gratius facere possis?
|
|
Sed ut aliquando audiamus quam copiose mihi ad rogata
|
40.1
|
respondeas, concludam iam interrogationem meam teque in
|
|
extremo pauca de ipsa causa rogabo. Quaero quae tanta
|
|
in te vanitas, tanta levitas fuerit ut in hoc iudicio T. Annium
|
|
isdem verbis laudares quibus eum verbis laudare et boni
|
5
|
viri et boni cives consuerunt, cum in eundem nuper ab
|
|
eadem illa taeterrima furia productus ad populum cupidis-
|
|
sime falsum testimonium dixeris? An erit haec optio et
|
|
potestas tua, ut, cum Clodianas operas et facinerosorum
|
|
hominum et perditorum manum videris, Milonem dicas, id
|
10
|
quod in contione dixisti, gladiatoribus et bestiariis obsedisse
|
|
rem publicam: cum autem ad talis viros veneris, non audeas
|
|
civem singulari virtute, fide, constantia vituperare? Sed
|
41.1
|
cum T. Annium tanto opere laudes et clarissimo viro non
|
|
nullam laudatione tua labeculam adspergas—in illorum
|
|
enim numero mavult T. Annius esse qui a te vituperantur:
|
|
verum tamen quaero, cum in re publica administranda
|
5
|
T. Annio cum P. Sestio consiliorum omnium societas fuerit
|
|
—id quod non solum bonorum, verum etiam improborum
|
|
iudicio declaratum est; est enim reus uterque ob eandem
|
|
causam et eodem crimine, alter die dicta ab eo quem tu
|
|
unum improbiorem esse quam te <non> numquam soles con-
|
10
|
fiteri, alter tuis consiliis, illo tamen adiuvante—quaero qui
|
|
possis eos quos crimine coniungis testimonio diiungere?
|
|
Extremum illud est quod mihi abs te responderi velim, cum
|
|
multa in Albinovanum de praevaricatione diceres, dixerisne
|
|
nec tibi placuisse nec oportuisse Sestium de vi reum fieri?
|
15
|
quavis lege, quovis crimine accusandum potius fuisse? etiam
|
|
illud dixeris, causam Milonis, fortissimi viri, coniunctam
|
|
cum hoc existimari? quae pro me a Sestio facta sint, bonis
|
|
esse grata? Non coarguo inconstantiam orationis ac testi-
|
|
moni tui—quas enim huius actiones probatas bonis esse
|
20
|
dicis, in eas plurimis verbis testimonium dixisti; quicum
|
|
autem eius causam periculumque coniungis, eum summis
|
|
laudibus extulisti: sed hoc quaero, num P. Sestium, qua
|
|
lege accusandum omnino fuisse negas, ea lege condemnari
|
|
putes oportere? aut, si te in testimonio consuli noles, ne
|
25
|
quid tibi auctoritatis a me tributum esse videatur, dixerisne
|
|
in eum testimonium de vi quem negaris reum omnino de vi
|
|
fieri debuisse?
|
|