Sed quid ego, iudices, ita gravem personam induxi ut 35.1
verear ne se idem Appius repente convertat et Caelium
incipiat accusare illa sua gravitate censoria? Sed videro
hoc posterius atque ita, iudices, ut vel severissimis discepta-
toribus M. Caeli vitam me probaturum esse confidam. Tu 5
vero, mulier—iam enim ipse tecum nulla persona introducta
loquor—si ea quae facis, quae dicis, quae insimulas, quae
moliris, quae arguis, probare cogitas, rationem tantae fami-
liaritatis, tantae consuetudinis, tantae coniunctionis reddas
atque exponas necesse est. Accusatores quidem libidines, 10
amores, adulteria, Baias, actas, convivia, comissationes,
cantus, symphonias, navigia iactant, idemque significant
nihil se te invita dicere. Quae tu quoniam mente nescio
qua effrenata atque praecipiti in forum deferri iudiciumque
voluisti, aut diluas oportet ac falsa esse doceas aut nihil 15
neque crimini tuo neque testimonio credendum esse fateare.
  Sin autem urbanius me agere mavis, sic agam tecum. 36.1
Removebo illum senem durum ac paene agrestem; ex his
igitur sumam aliquem ac potissimum minimum fratrem qui
est in isto genere urbanissimus; qui te amat plurimum, qui
propter nescio quam, credo, timiditatem et nocturnos 5
quosdam inanis metus tecum semper pusio cum maiore
sorore cubitabat. Eum putato tecum loqui: 'Quid tu-
multuaris, soror? quid insanis?
    Quid clamorem exorsa verbis parvam rem magnam facis?
Vicinum adulescentulum aspexisti; candor huius te et pro- 10
ceritas voltus oculique pepulerunt; saepius videre voluisti;
fuisti non numquam in isdem hortis; vis nobilis mulier
illum filium familias patre parco ac tenaci habere tuis copiis
devinctum. Non potes; calcitrat, respuit, repellit, non
putat tua dona esse tanti. Confer te alio. Habes hortos 15
ad Tiberim ac diligenter eo loco paratos quo omnis iuventus
natandi causa venit; hinc licet condiciones cotidie legas;
cur huic qui te spernit molesta es?'