Redeo nunc ad te, Caeli, vicissim ac mihi auctoritatem 37.1
patriam severitatemque suscipio. Sed dubito quem patrem
potissimum sumam, Caecilianumne aliquem vehementem
atque durum:
    Nunc enim demum mi animus ardet, nunc meum cor 5
       cumulatur ira
aut illum:
    O infelix, o sceleste!
Ferrei sunt isti patres:
    Egone quid dicam, quid velim? quae tu omnia 10
    Tuis foedis factis facis ut nequiquam velim,
vix ferendi. Diceret talis pater: 'Cur te in istam vicini-
tatem meretriciam contulisti? cur inlecebris cognitis non
refugisti?'
    Cur alienam ullam mulierem nosti? Dide ac dissice; 15
    Per me <tibi> licet. Si egebis, tibi dolebit, <non mihi>.
    Mihi sat est qui aetatis quod relicuom est oblectem
       meae.
Huic tristi ac derecto seni responderet Caelius se nulla 38.1
cupiditate inductum de via decessisse. Quid signi? Nulli
sumptus, nulla iactura, nulla versura. At fuit fama. Quotus
quisque istam effugere potest, praesertim in tam maledica
civitate? Vicinum eius mulieris miraris male audisse cuius 5
frater germanus sermones iniquorum effugere non potuit?
Leni vero et clementi patre cuius modi ille est:
    Fores ecfregit, restituentur; discidit
    Vestem, resarcietur,
Caeli causa est expeditissima. Quid enim esset in quo se 10
non facile defenderet? Nihil iam in istam mulierem dico;
sed, si esset aliqua dissimilis istius quae se omnibus per-
volgaret, quae haberet palam decretum semper aliquem,
cuius in hortos, domum, Baias iure suo libidines omnium
commearent, quae etiam aleret adulescentis et parsimoniam 15
patrum suis sumptibus sustineret; si vidua libere, proterva
petulanter, dives effuse, libidinosa meretricio more viveret,
adulterum ego putarem si quis hanc paulo liberius salu-
tasset?