Extremum illud est. Ego, si essent [inimicitiae] mihi
|
47.1
|
cum C. Caesare, tamen hoc tempore rei publicae consulere,
|
|
inimicitias in aliud tempus reservare deberem; possem etiam
|
|
summorum virorum exemplo inimicitias rei publicae causa
|
|
deponere. Sed cum inimicitiae fuerint numquam, opinio
|
5
|
iniuriae beneficio sit exstincta, sententia mea, patres con-
|
|
scripti, si dignitas agitur Caesaris, homini tribuam; si honos
|
|
quidam, senatus concordiae consulam; si auctoritas decre-
|
|
torum vestrorum, constantiam ordinis in eodem ornando
|
|
imperatore servabo; si perpetua ratio Gallici belli, rei pu-
|
10
|
blicae providebo; si aliquod meum privatum officium, me
|
|
non ingratum esse praestabo. Atque hoc velim probare
|
|
omnibus, patres conscripti; sed levissime feram si forte aut
|
|
iis minus probaro qui meum inimicum repugnante vestra
|
|
auctoritate texerunt, aut iis, si qui meum cum inimico suo
|
15
|
reditum in gratiam vituperabunt, cum ipsi et cum meo et
|
|
cum suo inimico in gratiam non dubitarint redire.
|
|