Sed adgrediamur iam quod suscepimus, si
|
19.1
|
prius exposuerimus quae causa in iudicium deducta
|
|
sit. Cum esset lex Athenis, ne qvis popvli scitvm
|
|
faceret vt qvisqvam corona donaretvr in magi-
|
|
stratv privs qvam rationes rettvlisset; et altera
|
5
|
lex, eos qvi a popvlo donarentvr, in contione donari
|
|
debere; qvi a senatv, in senatv, Demosthenes cura-
|
|
tor muris reficiendis fuit eosque refecit pecunia sua;
|
|
de hoc igitur Ctesiphon scitum fecit nullis ab illo
|
|
rationibus relatis, ut corona aurea donaretur eaque
|
10
|
donatio fieret in theatro populo convocato, qui locus
|
|
non est contionis legitimae, atque ita praedicaretur,
|
|
evm donari virtvtis ergo benevolentiaeqve qvam is
|
|
erga popvlvm atheniensem haberet. Hunc igitur
|
20.1
|
Ctesiphontem in iudicium adduxit Aeschines quod
|
|
contra leges scripsisset, ut et rationibus non relatis
|
|
corona donaretur et ut in theatro, et quod de virtute
|
|
eius et benevolentia falsa scripsisset, cum Demo-
|
5
|
sthenes nec vir bonus esset nec bene meritus de
|
|
civitate.
|
|
Causa ipsa abhorret illa quidem a formula con-
|
|
suetudinis nostrae, sed est magna. Habet enim et
|
|
legum interpretationem satis acutam in utramque
|
10
|
partem et meritorum in rem publicam contentionem
|
|
sane gravem. Itaque causa fuit Aeschini, cum ipse a
|
21.1
|
Demosthene esset capitis accusatus, quod legationem
|
|
ementitus esset, ut ulciscendi inimici causa nomine
|
|
Ctesiphontis iudicium fieret de factis famaque Demo-
|
|
sthenis. Non enim tam multa dixit de rationibus non
|
5
|
relatis, quam de eo quod civis improbus ut optimus
|
|
laudatus esset. Hanc multam Aeschines a Ctesi-
|
22.1
|
phonte petivit quadriennio ante Philippi Macedonis
|
|
mortem; sed iudicium factum est aliquot annis post
|
|
Alexandro iam Asiam tenente; ad quod iudicium
|
|
concursus dicitur e tota Graecia factus esse. Quid
|
5
|
enim tam aut visendum aut audiendum fuit quam
|
|
summorum oratorum in gravissima causa accurata et
|
|
inimicitiis incensa contentio? Quorum ego orationes
|
23.1
|
si, ut spero, ita expressero virtutibus utens illorum
|
|
omnibus, id est sententiis et earum figuris et rerum
|
|
ordine, verba persequens eatenus, ut ea non abhor-
|
|
reant a more nostro—quae si e Graecis omnia con-
|
5
|
versa non erunt, tamen ut generis eiusdem sint,
|
|
elaboravimus—, erit regula, ad quam eorum dirigan-
|
|
tur orationes qui Attice volent dicere. Sed de nobis
|
|
satis. Aliquando enim Aeschinem ipsum Latine
|
|
dicentem audiamus.
|
10
|