Sed quae ex statu contentio efficitur, eam Graeci 95.1
κρινόμενον vocant, mihi placet id, quoniam quidem ad
te scribo, qua de re agitur vocari. Quibus autem
hoc qua de re agitur continetur, ea continentia
vocentur, quasi firmamenta defensionis, quibus 5
sublatis defensio nulla sit.
  Sed quoniam lege firmius in controversiis dis-
ceptandis esse nihil debet, danda est opera ut legem
adiutricem et testem adhibeamus. In qua re alii
quasi status existunt novi, sed appellentur legitimae 10
disceptationes. Tum enim defenditur non id legem 96.1
dicere quod adversarius velit, sed aliud. Id autem
contingit, cum scriptum ambiguum est, ut duae
sententiae differentes accipi possint. Tum opponi-
tur scripto voluntas scriptoris, ut quaeratur verbane 5
plus an sententia valere debeant. Tum legi lex
contraria affertur. Ista sunt tria genera quae
controversiam in omni scripto facere possint: ambi-
guum, discrepantia scripti et voluntatis, scripta
contraria. Iam hoc perspicuum est, non 10
magis in legibus quam in testamentis, in stipulationi-
bus, in reliquis rebus quae ex scripto aguntur, posse
controversias easdem existere. Horum tractationes
in aliis libris explicantur.
  Nec solum perpetuae actiones sed etiam partes 97.1
orationis isdem locis adiuvantur, partim propriis,
partim communibus; ut in principiis, quibus ut
benevoli, ut dociles, ut attenti sint qui audiant,
efficiendum est propriis locis; itemque narrationes 5
ut ad suos fines spectent, id est ut planae sint, ut
breves, ut evidentes, ut credibiles, ut moderatae,
ut cum dignitate. Quae quamquam in tota oratione
esse debent, magis tamen sunt propria narrandi.
Quae autem sequitur narrationem fides, ea per- 98.1
suadendo quoniam efficitur, qui ad persuadendum loci
maxime valeant dictum est in eis in quibus de omni
ratione dicendi. Peroratio autem et alia quaedam
habet et maxime amplificationem, cuius effectus hic 5
debet esse, ut aut perturbentur animi aut tran-
quillentur et, si ita affecti iam ante sint, ut aut
augeat eorum motus aut sedet oratio. Huic generi, 99.1
in quo et misericordia et iracundia et odium et
invidia et ceterae animi affectiones perturbantur,
praecepta suppeditantur aliis in libris, quos poteris
mecum legere cum voles. Ad id autem quod te 5
velle senseram, cumulate satis factum esse debet
voluntati tuae. Nam ne praeterirem aliquid quod 100.1
ad argumentum in omni ratione reperiendum
pertineret, plura quam a te desiderata erant sum
complexus fecique quod saepe liberales venditores
solent, ut, cum aedes fundumve vendiderint rutis 5
caesis receptis, concedant tamen aliquid emptori
quod ornandi causa apte et loco positum esse videatur;
sic tibi nos ad id quod quasi mancipio dare debuimus
ornamenta quaedam voluimus non debita accedere.