Tria sunt igitur genera causarum: iudici, delibera-
|
91.1
|
tionis, laudationis. Quarum fines ipsi declarant quibus
|
|
utendum locis sit. Nam iudici finis est ius, ex quo
|
|
etiam nomen. Iuris autem partes tum expositae, cum
|
|
aequitatis. Deliberandi finis utilitas, cuius eae partes
|
5
|
quae modo expositae. Laudationis finis honestas,
|
|
de qua item est ante dictum. Sed definitae quae-
|
92.1
|
stiones a suis quaeque locis quasi propriis instru-
|
|
untur, . . . quae in accusationem defensionemque
|
|
partitae; in quibus exsistunt haec genera, ut accu-
|
|
sator personam arguat facti, defensor aliquid op-
|
5
|
ponat de tribus: aut non esse factum aut, si sit
|
|
factum, aliud eius facti nomen esse aut iure esse
|
|
factum. Itaque aut infitialis aut coniecturalis prima
|
|
appelletur, definitiva altera, tertia, quamvis moles-
|
|
tum nomen hoc sit, iuridicialis vocetur.
|
10
|
Harum causarum propria argumenta ex eis sumpta
|
|
locis quos exposuimus in praeceptis oratoriis ex-
|
|
plicata sunt. Refutatio autem accusationis, in qua
|
93.1
|
est depulsio criminis, quoniam Graece στάσις dicitur
|
|
appelletur Latine status; in quo primum insistit
|
|
quasi ad repugnandum congressa defensio. Atque
|
|
in deliberationibus etiam et laudationibus idem
|
5
|
existunt status. Nam et negantur saepe ea futura
|
|
quae ab aliquo in sententia dicta sunt fore, si aut
|
|
omnino fieri non possint aut sine summa difficultate
|
|
non possint; in qua argumentatione status coniec-
|
|
turalis exsistit; aut cum aliquid de utilitate, honestate,
|
94.1
|
aequitate disseritur deque eis rebus quae his sunt
|
|
contrariae incurrunt status aut iuris aut nominis;
|
|
quod idem contingit in laudationibus. Nam aut
|
|
negari potest id factum esse quod laudetur, aut
|
5
|
non eo nomine afficiendum quo laudator affecerit,
|
|
aut omnino non esse laudabile quod non recte, non
|
|
iure factum sit. Quibus omnibus generibus usus est
|
|
nimis impudenter Caesar contra Catonem meum.
|
|