Atticvs Ita mehercule attendi, nec satis intel-
|
3.33.3
|
lexi quid sibi lex aut quid uerba ista uellent.
|
|
Marcvs Dicam, Tite, et uersabor in re difficili
|
5
|
ac multum et saepe quaesita, <utrum> suffragia in magis-
|
|
tratu mandando ac de reo iudicando <sciscenda>que
|
|
in lege aut rogatione clam an palam ferri melius esset.
|
|
Qvintvs An etiam id dubium est? Vereor ne
|
|
a te rursus dissentiam.
|
10
|
Marcvs Non facies, Quinte. Nam ego in ista
|
|
sum sententia qua te fuisse semper scio, nihil ut fuerit
|
|
in suffragiis uoce melius; sed obtineri <num> possit, ui-
|
|
dendum est.
|
|
Qvintvs Qua<nquam>, frater, bona tua uenia
|
34.1
|
dixerim, ista sententia maxime et fallit imperitos, et
|
|
obest saepissime rei publicae, cum aliquid uerum et
|
|
rectum esse dicitur, sed obtineri, id est obsisti posse
|
|
populo, negatur. Primum enim obsistitur cum agitur
|
5
|
seuere; deinde ui opprimi in bona causa est melius
|
|
quam malae cedere. Quis autem non sentit omnem
|
|
auctoritatem optimatium tabellariam legem abstu-
|
|
lisse? Quam populus liber numquam desiderauit,
|
|
idem oppressus dominatu ac potentia principum flagi-
|
10
|
tauit. Itaque grauiora iudicia de potentissimis homi-
|
|
nibus extant uocis quam tabellae. Quam ob rem
|
|
suffragandi nimia libido in non bonis causis eripienda
|
|
fuit potentibus, non latebra danda populo, in qua
|
|
bonis ignorantibus quid quisque sentiret, tabella uitio-
|
15
|
sum occultaret suffragium. Itaque isti r<og>ationi
|
|
neque lator quisquam est inuentus nec auctor um-
|
|
quam bonus.
|
|
Sunt enim quattuor leges tabellariae,
|
35.1
|
quarum prima de magistratibus mandandis: ea est
|
|
Gabinia, lata ab homine ignoto et sordido. Secuta
|
|
biennio post Cassia est de populi iudiciis, a nobili
|
|
homine lata L. Cassio, sed, pace familiae dixerim,
|
5
|
dissidente a bonis atque omnis rumusculos populari
|
|
ratione aucupante. Carbonis est tertia de iubendis
|
|
legibus ac uetandis, seditiosi atque inprobi ciuis, cui
|
|
ne reditus quidem ad bonos salutem a bonis potuit
|
|
adferre.
|
10
|
Vno in genere relinqui uidebatur uocis
|
36.1
|
suffragium, quod ipse Cassius exceperat, perduel-
|
|
lionis. Dedit huic quoque iudicio C. Coelius tabellam,
|
|
doluitque, quoad uixit, se, ut opprimeret C. Popil-
|
|
lium, nocuisse rei publicae. Et auus quidem noster
|
5
|
singulari uirtute in hoc municipio, quoad uixit, resti-
|
|
tit M. Gratidio, cuius in matrimonio sororem auiam
|
|
nostram habebat, ferenti legem tabellariam. Excitabat
|
|
enim fluctus in simpulo, ut dicitur, Gratidius, quos
|
|
post filius eius Marius in Aegaeo excitauit mari. Ac
|
10
|
nostro quidem <auo>, cum res esset ad <senatum> delata,
|
|
M. Scaurus consul: 'Vtinam, inquit, M. Cicero, isto
|
|
animo atque uirtute in summa re publica nobiscum
|
|
uersari quam in municipali maluisses!'
|
|
Quam ob
|
37.1
|
rem, quoniam non recognoscimus nunc leges populi
|
|
Romani, sed aut repetimus ereptas, aut nouas scri-
|
|
bimus, non quid hoc populo obtineri possit, sed quid
|
|
optimum sit, tibi dicendum puto. Nam Cassiae legis
|
5
|
culpam Scipio tuus sustinet, quo auctore lata esse
|
|
dicitur; tu si tabellariam tuleris, ipse praestabis. Nec
|
|
enim mihi placet nec Attico nostro, quantum e uultu
|
|
eius intellego.
|
|