LIBER SECUNDUS
|
|
Neoptolemus quidem apud Ennium philosophari
|
2.1.1
|
sibi ait necesse esse, sed paucis; nam omnino haud
|
|
placere: ego autem, Brute, necesse mihi quidem esse
|
|
arbitror philosophari—nam quid possum, praeser-
|
|
tim nihil agens, agere melius?—sed non paucis, ut
|
5
|
ille. difficile est enim in philosophia pauca esse ei
|
|
nota, cui non sint aut pleraque aut omnia. nam nec
|
|
pauca nisi e multis eligi possunt nec, qui pauca per-
|
|
ceperit, non idem reliqua eodem studio persequetur.
|
|
sed tamen in vita occupata atque, ut Neoptolemi tum
|
2.1
|
erat, militari pauca ipsa multum saepe prosunt et
|
|
ferunt fructus, si non tantos quanti ex universa phi-
|
|
losophia percipi possunt, tamen eos quibus aliqua ex
|
|
parte interdum aut cupiditate aut aegritudine aut
|
5
|
metu liberemur. velut ex ea disputatione, quae mihi
|
|
nuper habita est in Tusculano, magna videbatur mor-
|
|
tis effecta contemptio, quae non minimum valet ad
|
|
animum metu liberandum. nam qui id quod vitari
|
|
non potest metuit, is vivere animo quieto nullo modo
|
10
|
potest; sed qui non modo quia necesse est mori,
|
|
verum etiam quia nihil habet mors quod sit horren-
|
|
dum, mortem non timet, magnum is sibi praesidium
|
|
ad beatam vitam comparavit. Quamquam non su-
|
3.1
|
mus ignari multos studiose contra esse dicturos; quod
|
|
vitare nullo modo potuimus, nisi nihil omnino scri-
|
|
beremus. etenim si orationes, quas nos multitudinis
|
|
iudicio probari volebamus (popularis est enim illa
|
5
|
facultas, et effectus eloquentiae est audientium adpro-
|
|
batio)—sed si reperiebantur non nulli, qui nihil lau-
|
|
darent nisi quod se imitari posse confiderent, quem-
|
|
que sperandi sibi, eundem bene dicendi finem propo-
|
|
nerent, et cum obruerentur copia sententiarum atque
|
10
|
verborum, ieiunitatem et famem se malle quam uber-
|
|
tatem et copiam dicerent, unde erat exortum genus
|
|
Atticorum is ipsis, qui id sequi se profitebantur,
|
|
ignotum, qui iam conticuerunt paene ab ipso foro
|
|
inrisi: quid futurum putamus, cum adiutore populo,
|
4.1
|
quo utebamur antea, nunc minime nos uti posse vide-
|
|
amus? est enim philosophia paucis contenta iudici-
|
|
bus, multitudinem consulto ipsa fugiens eique ipsi et
|
|
suspecta et invisa, ut, vel si quis universam velit
|
5
|
vituperare, secundo id populo facere possit, vel si in
|
|
eam quam nos maxime sequimur conetur invadere,
|
|
magna habere possit auxilia e reliquorum philoso-
|
|
phorum disciplinis. Nos autem universae philosophiae
|
|
vituperatoribus respondimus in Hortensio, pro Aca-
|
10
|
demia autem quae dicenda essent, satis accurate in
|
|
Academicis quattuor libris explicata arbitramur; sed
|
|
tamen tantum abest ut scribi contra nos nolimus, ut
|
|
id etiam maxime optemus. in ipsa enim Graecia phi-
|
|
losophia tanto in honore numquam fuisset, nisi
|
15
|
doctissimorum contentionibus dissensionibusque vi-
|
|
guisset.
|
|