Atque in primis meditemur illud, ut haec patientia
|
2.65.1
|
dolorum, quam saepe iam animi intentione dixi esse
|
|
firmandam, in omni genere se aequabilem praebeat.
|
|
saepe enim multi, qui aut propter victoriae cupidita-
|
|
tem aut propter gloriae aut etiam, ut ius suum et liber-
|
5
|
tatem tenerent, volnera exceperunt fortiter et tule-
|
|
runt, idem omissa contentione dolorem morbi ferre
|
|
non possunt; neque enim illum, quem facile tulerant,
|
|
ratione aut sapientia tulerant, sed studio potius et
|
|
gloria. itaque barbari quidam et inmanes ferro de-
|
10
|
certare acerrume possunt, aegrotare viriliter non que-
|
|
unt. Graeci autem homines, non satis animosi, pru-
|
|
dentes, ut est captus hominum, satis, hostem aspi-
|
|
cere non possunt: eidem morbos toleranter atque hu-
|
|
mane ferunt. at Cimbri et Celtiberi in proeliis exul-
|
15
|
tant, lamentantur in morbo. nihil enim potest esse
|
|
aequabile, quod non a certa ratione proficiscatur. sed
|
66.1
|
cum videas eos, qui aut studio aut opinione ducantur,
|
|
in eo persequendo atque adipiscendo dolore non
|
|
frangi, debes existimare aut non esse malum dolorem
|
|
aut, etiamsi, quicquid asperum alienumque natura
|
5
|
sit, id appellari placeat malum, tantulum tamen esse,
|
|
ut a virtute ita obruatur, ut nusquam appareat. quae
|
|
meditare quaeso dies et noctes. latius enim manabit
|
|
haec ratio et aliquanto maiorem locum quam de uno
|
|
dolore occupabit. nam si omnia fugiendae turpitu-
|
10
|
dinis adipiscendaeque honestatis causa faciemus, non
|
|
modo stimulos doloris, sed etiam fulmina fortunae
|
|
contemnamus licebit, praesertim cum paratum sit il-
|
|
lud ex hesterna disputatione perfugium. ut enim si
|
67.1
|
cui naviganti, praedones <si> insequantur, deus qui
|
|
dixerit: 'eice te navi; praesto est qui excipiat: vel del-
|
|
phinus, ut Arionem Methymnaeum, vel equi Pelopis
|
|
illi Neptunii, qui per undas currus suspensos rapu-
|
5
|
isse dicuntur, excipient te et quo velis perferent', om-
|
|
nem omittat timorem, sic urguentibus asperis et odio-
|
|
sis doloribus, si tanti sint, ut ferendi non sint, quo sit
|
|
confugiendum, tu vides.
|
|
Haec fere hoc tempore putavi esse dicenda. sed
|
10
|
tu fortasse in sententia permanes.
|
|
Minime vero, meque biduo duarum rerum, quas
|
|
maxime timebam, spero liberatum metu.
|
|
Cras ergo ad clepsydram; sic enim diximus, et tibi
|
|
hoc video non posse deberi.
|
15
|
Ita prorsus; et illud quidem ante meridiem, hoc
|
|
eodem tempore.
|
|
Sic faciemus tuisque optumis studiis obsequemur.
|
|