Sortes restant et Chaldaei, ut ad vates veniamus 2.85.1
et ad somnia. Dicendum igitur putas de sortibus?
Quid enim sors est? Idem prope modum, quod micare,
quod talos iacere, quod tesseras, quibus in rebus te-
meritas et casus, non ratio nec consilium valet. Tota 5
res est inventa fallaciis aut ad quaestum aut ad super-
stitionem aut ad errorem. Atque ut in haruspicina
fecimus, sic videamus, clarissumarum sortium quae
tradatur inventio. Numerium Suffustium Praenestino-
rum monumenta declarant, honestum hominem et no- 10
bilem, somniis crebris, ad extremum etiam minacibus
cum iuberetur certo in loco silicem caedere, perterri-
tum visis irridentibus suis civibus id agere coepisse;
itaque perfracto saxo sortis erupisse in robore insculp-
tas priscarum litterarum notis. Is est hodie locus 15
saeptus religiose propter Iovis pueri, qui lactens cum
Iunone Fortunae in gremio sedens mammam adpetens
castissime colitur a matribus. Eodemque tempore in 86.1
eo loco, ubi Fortunae nunc est aedes, mel ex olea
fluxisse dicunt, haruspicesque dixisse summa nobilitate
illas sortis futuras, eorumque iussu ex illa olea arcam
esse factam, eoque conditas sortis, quae hodie Fortu- 5
nae monitu tolluntur. Quid igitur in his potest esse
certi, quae Fortunae monitu pueri manu miscentur
atque ducuntur? quo modo autem istae positae in illo
loco? quis robur illud cecidit, dolavit, inscripsit?
Nihil est, inquiunt, quod deus efficere non possit. Uti- 10
nam sapientis Stoicos effecisset, ne omnia cum super-
stitiosa sollicitudine et miseria crederent! Sed hoc
quidem genus divinationis vita iam communis explosit;
fani pulchritudo et vetustas Praenestinarum etiam nunc
retinet sortium nomen, atque id in volgus. Quis enim 87.1
magistratus aut quis vir inlustrior utitur sortibus?
ceteris vero in locis sortes plane refrixerunt. Quod
Carneadem Clitomachus scribit dicere solitum, nus-
quam se fortunatiorem quam Praeneste vidisse For- 5
tunam. Ergo hoc divinationis genus omittamus.