At omnes reges, populi, nationes utuntur auspiciis.
|
2.81.1
|
Quasi vero quicquam sit tam valde quam nihil sapere
|
|
vulgare, aut quasi tibi ipsi in iudicando placeat mul-
|
|
titudo! Quotus quisque est, qui voluptatem neget esse
|
|
bonum? plerique etiam summum bonum dicunt. Num
|
5
|
igitur eorum frequentia Stoici de sententia deterren-
|
|
tur? aut num plerisque in rebus sequitur eorum auc-
|
|
toritatem multitudo? Quid mirum igitur, si in au-
|
|
spiciis et in omni divinatione inbecilli animi super-
|
|
stitiosa ista concipiant, verum dispicere non possint?
|
10
|
Quae autem est inter augures conveniens et coniuncta
|
82.1
|
constantia? Ad nostri augurii consuetudinem dixit
|
|
Ennius:
|
|
Tum tonuit laevum bene tempestate serena.
|
|
At Homericus Aiax apud Achillem querens de fero-
|
5
|
citate Troianorum nescio quid hoc modo nuntiat:
|
|
Prospera Iuppiter his dextris fulgoribus edit.
|
|
Ita nobis sinistra videntur, Graiis et barbaris dextra me-
|
|
liora. Quamquam haud ignoro, quae bona sint, sinistra
|
|
nos dicere, etiamsi dextra sint; sed certe nostri sini-
|
10
|
strum nominaverunt externique dextrum, quia plerum-
|
|
que id melius videbatur. Haec quanta dissensio est!
|
83.1
|
Quid? quod aliis avibus utuntur, aliis signis, aliter
|
|
observant, alia respondent, non necesse est fateri
|
|
partim horum errore susceptum esse, partim super-
|
|
stitione, multa fallendo?
|
5
|
Atque his superstitionibus non dubitasti etiam omina
|
|
adiungere. Aemilia Paulo Persam perisse, quod pater
|
|
omen accepit; Caecilia se sororis filiae sedes suas
|
|
tradere. Iam illa: Favete linguis et praeroga-
|
|
tivam, omen comitiorum. Hoc est ipsum esse con-
|
10
|
tra se copiosum et disertum. Quando enim ista ob-
|
|
servans quieto et libero animo esse poteris, ut ad rem
|
|
gerendam non superstitionem habeas, sed rationem
|
|
ducem? Itane? si quis aliquid ex sua re atque ex
|
|
suo sermone dixerit et eius verbum aliquod apte ce-
|
15
|
ciderit ad id, quod ages aut cogitabis, ea res tibi aut
|
|
timorem adferet aut alacritatem? Cum M. Crassus
|
84.1
|
exercitum Brundisii inponeret, quidam in portu caricas
|
|
Cauno advectas vendens Cauneas clamitabat. Dica-
|
|
mus, si placet, monitum ab eo Crassum, caveret ne
|
|
iret; non fuisse periturum, si omini paruisset. Quae
|
5
|
si suscipiamus, pedis offensio nobis et abruptio corri-
|
|
giae et sternumenta erunt observanda.
|
|