Sed de hoc loco plura in aliis, nunc hactenus.
|
2.76.1
|
Externa enim auguria, quae sunt non tam artificiosa
|
|
quam superstitiosa, videamus. Omnibus fere avibus
|
|
utuntur, nos admodum paucis; alia illis sinistra sunt,
|
|
alia nostris. Solebat ex me Deiotarus percontari no-
|
5
|
stri augurii disciplinam, ego ex illo sui. Di immor-
|
|
tales! quantum differebat! ut quaedam essent etiam
|
|
contraria. Atque ille iis semper utebatur, nos, nisi
|
|
dum a populo auspicia accepta habemus, quam mul-
|
|
tum iis utimur? Bellicam rem administrari maiores
|
10
|
nostri nisi auspicato noluerunt; quam multi anni sunt,
|
|
cum bella a proconsulibus et a propraetoribus admi-
|
|
nistrantur, qui auspicia non habent! Itaque nec am-
|
77.1
|
nis transeunt auspicato nec tripudio auspicantur. Ubi
|
|
ergo avium divinatio? quae, quoniam ab iis, qui au-
|
|
spicia nulla habent, bella administrantur, ad urbanas
|
|
<res> retenta videtur, a bellicis esse sublata. Nam ex
|
5
|
acuminibus quidem, quod totum auspicium militare
|
|
est, iam M. Marcellus ille quinquiens consul totum
|
|
omisit, idem imperator, idem augur optumus. Et qui-
|
|
dem ille dicebat, si quando rem agere vellet, ne im-
|
|
pediretur auspiciis, lectica operta facere iter se solere.
|
10
|
Huic simile est, quod nos augures praecipimus, ne
|
|
iuges auspicium obveniat, ut iumenta iubeant diiungere.
|
|
Quid est aliud nolle moneri a Iove nisi efficere, ut
|
78.1
|
aut ne fieri possit auspicium aut, si fiat, videri?
|
|
Nam illud admodum ridiculum, quod negas Deio-
|
|
tarum auspiciorum, quae sibi ad Pompeium profici-
|
|
scenti facta sint, paenitere, quod fidem secutus ami-
|
5
|
citiamque populi Romani functus sit officio; antiquio-
|
|
rem enim sibi fuisse laudem et gloriam quam re-
|
|
gnum et possessiones suas. Credo equidem, sed hoc
|
|
nihil ad auspicia; nec enim ei cornix canere potuit
|
|
recte eum facere, quod populi Romani libertatem
|
10
|
defendere pararet; ipse hoc sentiebat, sicuti sensit.
|
|
Aves eventus significant aut adversos aut secundos;
|
79.1
|
virtutis auspiciis video esse usum Deiotarum, quae
|
|
vetat spectare fortunam, dum praestetur fides. Aves
|
|
vero <si> prosperos eventus ostenderunt, certe fefel-
|
|
lerunt. Fugit e proelio cum Pompeio; grave tempus!
|
5
|
Discessit ab eo; luctuosa res! Caesarem eodem tem-
|
|
pore hostem et hospitem vidit; quid hoc tristius?
|
|
Is cum ei Trocmorum tetrarchian eripuisset et ad-
|
|
seculae suo Pergameno nescio cui dedisset eidemque
|
|
detraxisset Armeniam a senatu datam, cumque ab
|
10
|
eo magnificentissumo hospitio acceptus esset, spolia-
|
|
tum reliquit et hospitem et regem. Sed labor lon-
|
|
gius; ad propositum revertar. Si eventa quaerimus,
|
|
quae exquiruntur avibus, nullo modo prospera Deio-
|
|
taro; sin officia, a virtute ipsius, non ab auspiciis pe-
|
15
|
tita sunt. Omitte igitur lituum Romuli, quem in
|
80.1
|
maximo incendio negas potuisse comburi; contemne
|
|
cotem Atti Navii. Nihil debet esse in philosophia
|
|
commenticiis fabellis loci; illud erat philosophi potius,
|
|
totius augurii primum naturam ipsam videre, deinde
|
5
|
inventionem, deinde constantiam. Quae est igitur na-
|
|
tura, quae volucris huc et illuc passim vagantis effi-
|
|
ciat ut significent aliquid et tum vetent agere, tum
|
|
iubeant aut cantu aut volatu? cur autem aliis a laeva,
|
|
aliis a dextra datum est avibus ut ratum auspicium
|
10
|
facere possint? Quo modo autem haec aut quando
|
|
aut a quibus inventa dicemus? Etrusci tamen habent
|
|
exaratum puerum auctorem disciplinae suae; nos quem?
|
|
Attumne Navium? At aliquot annis antiquior Romu-
|
|
lus et Remus, ambo augures, ut accepimus. An Pisi-
|
15
|
darum aut Cilicum aut Phrygum ista inventa dice-
|
|
mus? Placet igitur humanitatis expertis habere divi-
|
|
nitatis auctores?
|
|