c. vii Kal. Iun. 51
|
|
CAELIUS CICERONI S.
|
|
Quod tibi decedens pollicitus sum me omnis res urbanas
|
8.1.1.1
|
diligentissime tibi perscripturum, data opera paravi qui sic
|
|
omnia persequeretur ut verear ne tibi nimium arguta haec
|
|
sedulitas videatur; tametsi tu scio quam sis curiosus et quam
|
|
omnibus peregrinantibus gratum sit minimarum quoque
|
5
|
rerum quae domi gerantur fieri certiores. tamen in hoc te
|
|
deprecor ne meum hoc officium adrogantiae condemnes
|
|
quod hunc laborem alteri delegavi, non quin mihi suavissi-
|
|
mum sit et occupato et ad litteras scribendas, ut tu nosti,
|
|
pigerrimo tuae memoriae dare operam, sed ipsum volumen
|
10
|
quod tibi misi facile, ut ego arbitror, me excusat. nescio
|
|
cuius oti esset non modo perscribere haec sed omnino
|
|
animadvertere; omnia enim sunt ibi senatus consulta,
|
|
<e>dicta, fabulae, rumores. quod exemplum si forte minus te
|
|
delectarit, ne molestiam tibi cum impensa mea exhibeam,
|
15
|
fac me certiorem. si quid in re publica maius actum erit,
|
2.1
|
quod isti operarii minus commode persequi possint, et quem
|
|
ad modum actum sit et quae existimatio secuta quaeque de
|
|
eo spes sit diligenter tibi perscribemus.
|
|
Ut nunc est, nulla magno opere exspectatio est. nam et illi
|
5
|
rumores de comitiis Transpadanorum Cumarum tenus
|
|
caluerunt; Romam cum venissem, ne tenuissimam quidem
|
|
auditionem de ea re accepi. praeterea Marcellus, quod
|
|
adhuc nihil rettulit de successione provinciarum Galliarum
|
|
et in Kal. Iun., ut mihi ipse dixit, eam distulit relationem,
|
10
|
sane quam eos sermones expressit qui de eo tum fuerant cum
|
|
Romae nos essemus.
|
|
Tu si Pompeium, ut volebas, offendisti, qui tibi visus sit et
|
3.1
|
quam orationem habuerit tecum quamque ostenderit volun-
|
|
tatem (solet enim aliud sentire et loqui neque tantum valere
|
|
ingenio ut non appareat quid cupiat), fac mihi perscribas.
|
|
Quod ad Caesarem, crebri et non belli de eo rumores, sed
|
4.1
|
susurratores dumtaxat, veniunt. alius equitem perdidisse,
|
|
quod, opinor, certe fictum est, alius septimam legionem
|
|
vapulasse, ipsum apud Bel<lo>vacos circumsederi inter-
|
|
clusum ab reliquo exercitu. neque adhuc certi quicquam est,
|
5
|
neque haec incerta tamen vulgo iactantur, sed inter paucos,
|
|
quos tu nosti, palam secreto narrantur; at Domitius cum
|
|
manus ad os apposuit.
|
|
Te a. d. VIIII Kal. Iun. subrostrani (quod illorum capiti
|
|
sit!) dissiparant perisse. urbe ac foro toto maximus rumor
|
10
|
fuit te a Q. Pompeio in itinere occisum. ego, qui scirem Q.
|
|
Pompeium Baulis embaeneticam facere et usque eo ut ego
|
|
misererer eius esurire, non sum commotus et hoc mendacio,
|
|
si qua pericula tibi impenderent, ut defungeremur optavi.
|
|
Plancus quidem tuus Ravennae est et magno congiario
|
15
|
donatus a Caesare nec beatus nec bene instructus est.
|
|
Tui politici libri omnibus vigent.
|
|