ex. Quint.(?) 46 Romae
|
|
M. CICERO S. D. VOLUMNIO
|
|
Quod declamationibus nostris cares, damni nihil facis. quod
|
7.33.1.1
|
Hirtio invideres nisi eum amares, non erat causa invidendi,
|
|
nisi forte ipsius eloquentiae magis quam quod me audiret
|
|
invideres. nos enim plane, mi suavissime Volumni, aut nihil
|
|
sumus aut nobis quidem ipsis displicemus gregalibus illis
|
5
|
quibus te plaudente vigebamus amissis, ut etiam, si quando
|
|
aliquid dignum nostro nomine emisimus, ingemiscamus quod
|
|
haec 'pinnigero, non armigero in corpore tela exerceantur',
|
|
ut ait Philoctetes apud Accium, 'abiecta gloria'.
|
|
Sed tamen omnia mihi erunt, si tu veneris, hilariora.
|
2.1
|
quamquam venis, ut ipse intellegis, in maximarum quasi
|
|
concursum occupationum. quas <s>i, ut volumus, explicari-
|
|
mus, ego vero multam salutem et foro dicam et curiae
|
|
vivamque tecum multum et cum communibus nostris
|
5
|
amatoribus. nam et Cassius tuus et Dolabella noster, vel
|
|
potius uterque noster, studiis iisdem tenentur et meis
|
|
aequissimis utuntur auribus. opus est huc limatulo et polito
|
|
tuo iudicio et illis interioribus litteris tuis quibus saepe
|
|
verecundiorem me in loquendo facis. mihi enim iudicatum
|
10
|
est, si modo hoc Caesar aut patietur aut volet, deponere illam
|
|
iam personam in qua me saepe illi ipsi probavi ac me totum
|
|
in litteras abdere tecumque et cum ceteris earum studiosis
|
|
honestissimo otio perfrui.
|
|
Tu vellem ne veritus esses ne pro libris legerem tuas litteras
|
15
|
si mihi, quem ad modum scribis, longiores forte misisses; ac
|
|
velim posthac sic statuas, tuas mihi litteras longissimas
|
|
quasque gratissimas fore.
|
|