med. Sept.(?) 51
|
|
CAELIUS CICERONI S.
|
|
Qua tu cura sis, quod ad pacem provinciae tuae finiti-
|
8.5.1.1
|
marumque regionum attinet, nescio; ego quidem vehementer
|
|
animi pendeo. nam si hoc mo<do> re<m> moderari possemus
|
|
ut pro viribus copiarum tuarum belli quoque exsisteret
|
|
magnitudo et quantum gloriae triumphoque opus esset
|
5
|
adsequeremur, periculosam et gravem illam dimicationem
|
|
evitaremus, nihil tam esset optandum. nunc, si Parthus movet
|
|
aliquid, scio non mediocrem fore contentionem. tuus porro
|
|
exercitus vix unum saltum tueri potest. hanc autem nemo
|
|
ducit rationem, sed omnia desiderantur ab eo, tamquam nihil
|
10
|
denegatum sit ei quo minus quam paratissimus esset, qui
|
|
publico negotio praepositus est. accedit huc quod succes-
|
2.1
|
sionem futuram propter Galliarum controversiam non video.
|
|
tametsi hac de re puto te constitutum quid facturus esses
|
|
habere, tamen, quo maturius constitueres, cum hunc
|
|
eventum providebam, visum est ut te facerem certiorem.
|
5
|
nosti enim haec tralaticia: de Galli<i>s constituetur; erit qui
|
|
intercedat; deinde alius exsistet qui, nisi libere liceat de
|
|
omnibus provinciis decernere senatui, reliquas impediat.
|
|
sic multum ac diu ludetur, atque ita diu ut plus biennium in
|
|
his tricis moretur.
|
10
|
Si quid novi de re publica quod tibi scriberem habere<m>,
|
3.1
|
usus essem mea consuetudine, ut diligenter et quid actum
|
|
esse<t> et quid ex eo futurum sperarem perscriberem. sane
|
|
tamquam in quodam incili iam omnia adhaeserunt.
|
|
Marcellus idem illud de provinciis urget [et] neque adhuc
|
5
|
frequentiam senatus efficere potuit. hoc si<c> praeterito anno
|
|
Curio tribunus e<ri>t, eadem actio de provinciis introibit;
|
|
quam facile tunc sit omnia impedire et quam hoc Caesar
|
|
i<ique> qui sua causa rem publicam non curent spere<n>t,
|
|
non te fallit.
|
10
|