med. Sept.(?) 51
CAELIUS CICERONI S.
Qua tu cura sis, quod ad pacem provinciae tuae finiti- 8.5.1.1
marumque regionum attinet, nescio; ego quidem vehementer
animi pendeo. nam si hoc mo<do> re<m> moderari possemus
ut pro viribus copiarum tuarum belli quoque exsisteret
magnitudo et quantum gloriae triumphoque opus esset 5
adsequeremur, periculosam et gravem illam dimicationem
evitaremus, nihil tam esset optandum. nunc, si Parthus movet
aliquid, scio non mediocrem fore contentionem. tuus porro
exercitus vix unum saltum tueri potest. hanc autem nemo
ducit rationem, sed omnia desiderantur ab eo, tamquam nihil 10
denegatum sit ei quo minus quam paratissimus esset, qui
publico negotio praepositus est. accedit huc quod succes- 2.1
sionem futuram propter Galliarum controversiam non video.
tametsi hac de re puto te constitutum quid facturus esses
habere, tamen, quo maturius constitueres, cum hunc
eventum providebam, visum est ut te facerem certiorem. 5
nosti enim haec tralaticia: de Galli<i>s constituetur; erit qui
intercedat; deinde alius exsistet qui, nisi libere liceat de
omnibus provinciis decernere senatui, reliquas impediat.
sic multum ac diu ludetur, atque ita diu ut plus biennium in
his tricis moretur. 10
  Si quid novi de re publica quod tibi scriberem habere<m>, 3.1
usus essem mea consuetudine, ut diligenter et quid actum
esse<t> et quid ex eo futurum sperarem perscriberem. sane
tamquam in quodam incili iam omnia adhaeserunt.
Marcellus idem illud de provinciis urget [et] neque adhuc 5
frequentiam senatus efficere potuit. hoc si<c> praeterito anno
Curio tribunus e<ri>t, eadem actio de provinciis introibit;
quam facile tunc sit omnia impedire et quam hoc Caesar
i<ique> qui sua causa rem publicam non curent spere<n>t,
non te fallit. 10