xvii Kal. Apr. 43 Cordubae
|
|
C. ASINIUS POLLIO CICERONI S. D.
|
|
Minime mirum tibi debet videri nihil me scripsisse de re
|
10.31.1.1
|
publica postea quam itum est ad arma. nam saltus Castu-
|
|
lonensis, qui semper tenuit nostros tabellarios, etsi nunc
|
|
frequentioribus latrociniis infestior factus est, tamen nequa-
|
|
quam tanta in mora est quanta qui locis omnibus dispositi ab
|
5
|
utraque parte scrutantur tabellarios et retinent. itaque, nisi
|
|
nave perlatae litterae essent, omnino nescirem quid istic
|
|
fieret. nunc vero nactus occasionem, postea quam navigari
|
|
coeptum est, cupidissime et quam creberrime potero scribam
|
|
ad te.
|
10
|
Ne movear eius sermonibus quem, tametsi nemo est qui
|
2.1
|
videre velit, tamen nequaquam proinde ac dignus est oderunt
|
|
homines, periculum non est. adeo est enim invisus mihi ut
|
|
nihil non acerbum putem quod commune cum illo sit.
|
|
natura autem mea et studia trahunt me ad pacis et libertatis
|
5
|
cupiditatem. itaque illud initium civilis belli saepe deflevi.
|
|
cum vero non liceret mihi nullius partis esse quia utrubique
|
|
magnos inimicos habebam, ea castra fugi in quibus plane
|
|
tutum me ab insidiis inimici sciebam non futurum. compulsus
|
|
eo quo minime volebam, ne in extremis essem, plane pericula
|
10
|
non dubitanter adii. Caesarem vero, quod me in tanta
|
3.1
|
fortuna modo cognitum vetustissimorum familiarium loco
|
|
habuit, dilexi summa cum pietate et fide. quae mea sententia
|
|
gerere mihi licuit ita feci ut optimus quisque maxime pro-
|
|
barit; quod iussus sum eo tempore atque ita feci ut appareret
|
5
|
invito imperatum esse. cuius facti iniustissima invidia
|
|
erudire me potuit quam iucunda libertas et quam misera
|
|
sub dominatione vita esset.
|
|
Ita, si id agitur ut rursus in potestate omnia unius sint,
|
|
quicumque is est, ei me profiteor inimicum; nec periculum
|
10
|
est ullum quod pro libertate aut refugiam aut deprecer. sed
|
4.1
|
consules neque senatus consulto neque litteris suis praece-
|
|
perant mihi quid facerem; unas enim [post] Id. Mart. demum
|
|
a Pansa litteras accepi, in quibus hortatur me ut senatu
|
|
scribam me et exercitum in potestate eius futurum. * * *
|
5
|
quod, cum Lepidus contionaretur atque omnibus scriberet se
|
|
consentire cum Antonio, maxime contrarium fuit. nam
|
|
quibus commeatibus invito illo per illius provinciam legiones
|
|
ducerem? aut si cetera transissem, num etiam Alpis poteram
|
|
transvolare, quae praesidio illius tenentur? adde huc quod
|
10
|
perferri litterae nulla condicione potuerunt; sescentis enim
|
|
locis excutiuntur, deinde etiam retinentur ab Lepido
|
|
tabellarii. illud me Cordubae pro contione dixisse ne<mo>
|
5.1
|
vocabit in dubium, provinciam me nulli nisi qui ab senatu
|
|
missus venisset traditurum. nam de legione tricensima tra-
|
|
denda quantas con<ten>tiones habuerim quid ego scribam?
|
|
qua tradita quanto pro re publica infirmior fuerim futurus
|
5
|
quis ignorat? hac enim legione noli acrius aut pugnacius
|
|
quicquam putare esse. qua re eum me existima esse qui
|
|
primum pacis cupidissimus sim (omnis enim civis plane
|
|
studeo esse salvos), deinde qui et me et rem publicam
|
|
vindicare in libertatem paratus sim.
|
10
|
Quod familiarem meum tuorum numero habes, opinione
|
6.1
|
tua mihi gratius est. invideo illi tamen quod ambulat et
|
|
iocatur tecum. quaeres quanti aestimem. si umquam licuerit
|
|
vivere in otio, experieris. nullum enim vestigium abs te
|
|
discessurus sum.
|
5
|
Illud vehementer admiror, non scripsisse te mihi manendo
|
|
in provincia an ducendo exercitum in Italiam rei publicae
|
|
magis satis facere possim. ego quidem, etsi mihi tutius ac
|
|
minus laboriosum est manere, tamen, quia video tali
|
|
tempore multo magis legionibus opus esse quam provinciis,
|
10
|
quae praesertim reciperari nullo negotio possunt, constitui,
|
|
ut nunc est, cum exercitu proficisci. deinde ex litteris quas
|
|
Pansae misi cognosces omnia; nam tibi earum exemplar misi.
|
|
XVII Kal. Apr. Corduba.
|
|