v Id. Dec. vel paulo post 44 Romae
|
|
M. CICERO S. D. D. BRUTO IMP. COS. DESIG.
|
|
Lupus, familiaris noster, cum a te venisset cumque Romae
|
11.5.1.1
|
quosdam dies commoraretur, ego eram in iis locis in quibus
|
|
maxime tuto me esse arbitrabar. eo factum est ut ad te
|
|
Lupus sine meis litteris rediret, cum tamen curasset tuas ad
|
|
me perferendas. Romam autem veni a. d. V Id. Dec., nec
|
5
|
habui quicquam antiquius quam ut Pansam statim con-
|
|
venirem; ex quo ea de te cognovi quae maxime optabam.
|
|
Qua re hortatione tu quidem non eges, si ne in illa
|
|
quidem re quae a te gesta est post hominum memoriam
|
|
maxima hortatorem desiderasti. illud tamen breviter signi-
|
2.1
|
ficandum videtur, populum Romanum omnia a te exspectare
|
|
atque in te aliquando reciperandae libertatis omnem spem
|
|
ponere. tu si dies noctesque memineris, quod te facere certo
|
|
scio, quantam rem gesseris, non obliviscere profecto quantae
|
5
|
tibi etiam nunc gerendae sint. si enim iste provinciam nactus
|
|
erit, cui quidem ego semper amicus fui ante quam illum
|
|
intellexi non modo aperte sed etiam libenter cum re publica
|
|
bellum gerere, spem reliquam nullam video salutis.
|
|
Quam ob rem te obsecro, iisdem precibus quibus senatus
|
3.1
|
populusque Romanus, ut in perpetuum rem publicam domi-
|
|
natu regio liberes, ut principiis consentiant exitus. tuum est
|
|
hoc munus, tuae partes; a te hoc civitas, vel omnes potius
|
|
gentes, non exspectant solum sed etiam postulant. quam-
|
5
|
quam, cum hortatione non egeas, ut supra scripsi, non utar
|
|
ea pluribus verbis; faciam illud quod meum est, ut tibi
|
|
omnia mea officia, studia, curas, cogitationes <in res omnis>
|
|
pollicear quae ad tuam laudem et gloriam pertinebunt.
|
|
quam ob rem velim tibi ita persuadeas, me cum rei publicae
|
10
|
causa, quae mihi vita mea est carior, tum quod tibi ipsi
|
|
faveam tuamque dignitatem amplificari velim, me tuis
|
|
optimis consiliis, amplitudini, gloriae nullo loco defuturum.
|
|