56 vel 55
|
|
M. CICERO Q. VALERIO Q. F. ORCAE PRO COS.
|
|
S. v. b. e. v.
|
13.6.1.1
|
Credo te memoria tenere me et coram P. Cuspio tecum
|
|
locutum esse cum te prosequerer paludatum et item postea
|
|
pluribus verbis tecum egisse ut, quoscumque tibi eius
|
|
necessarios commendarem, haberes eos in numero meorum
|
5
|
necessariorum. id tu pro tua summa erga me benevolentia
|
|
perpetuaque observantia mihi liberalissime atque humanis-
|
|
sime recepisti.
|
|
Cuspius, homo in omnis suos officiosissimus, mirifice
|
2.1
|
quosdam homines ex ista provincia tuetur et diligit propterea
|
|
quod fuit in Africa bis, cum maximis societatis negotiis
|
|
praeesset. itaque hoc eius officium quod adhibetur erga illos
|
|
ego mea facultate et gratia soleo quantum possum adiuvare.
|
5
|
qua re Cuspianorum omnium commendationis causam hac
|
|
tibi epistula exponendam putavi, reliquis epistulis tantum
|
|
faciam ut notam apponam eam quae mihi tecum convenit,
|
|
et simul significem de numero esse Cuspi amicorum.
|
|
Sed hanc commendationem quam his litteris consignare
|
3.1
|
volui scito esse omnium gravissimam. nam P. Cuspius
|
|
singulari studio contendit a me ut tibi quam diligentissime
|
|
L. Iulium commendarem. eius ego studio vix videor mihi
|
|
satis facere posse si utar verbis iis quibus, cum diligentissime
|
5
|
quid agimus, uti solemus. nova quaedam postulat et putat
|
|
me eius generis artificium quoddam tenere. ei ego pollicitus
|
|
sum me ex intima nostra arte deprompturum mirificum genus
|
|
commendationis. id quoniam adsequi non possum, tu re
|
|
velim efficias ut ille genere mearum litterarum incredibile
|
10
|
quiddam perfectum arbitretur. id facies si omne genus
|
4.1
|
liberalitatis quod et ab humanitate et potestate tua proficisci
|
|
poterit non modo re sed etiam verbis, vultu denique,
|
|
exprompseris; quae quantum in provincia valeant, vellem
|
|
expertus essem, sed tamen suspicor.
|
5
|
Ipsum hominem quem tibi commendo perdignum esse tua
|
|
amicitia non solum quia mihi Cuspius dicit credo, tametsi id
|
|
satis esse debebat, sed quia novi eius iudicium in hominibus
|
|
et amicis deligendis.
|
|
Harum litterarum vis quanta fuerit propediem iudicabo
|
5.1
|
tibique, ut confido, gratias agam. ego quae te velle quaeque
|
|
ad te pertinere arbitrabor omnia studiose diligenterque
|
|
curabo.
|
|
Cura ut valeas.
|
5
|