CICERO S. D. Q. VALERIO LEG. PRO PR.
|
|
Non moleste fero eam necessitudinem quae mihi tecum est
|
13.5.1.1
|
notam esse quam plurimis, neque tamen ob eam causam
|
|
(quod tu optime existimare potes) te impedi<i> quo minus
|
|
susceptum negotium pro tua fide et diligentia ex voluntate
|
|
Caesaris, qui tibi rem magnam difficilemque commisit,
|
5
|
gerere possis. nam cum multi a me petant multa, quod de
|
|
tua erga me voluntate non dubitent, non committo ut
|
|
ambitione mea conturbem officium tuum.
|
|
C. Curtio ab ineunte aetate familiarissime sum usus. eius
|
2.1
|
et Sullani temporis iniustissima calamitate dolui et, cum iis
|
|
qui similem iniuriam acceperant amissis omnibus fortunis
|
|
reditus tamen in patriam voluntate omnium concedi
|
|
videretur, adiutor incolumitatis fui. is habet in Volaterrano
|
5
|
possessionem, cum in eam tamquam e naufragio reliquias
|
|
contulisset. hoc autem tempore eum Caesar in senatum
|
|
legit; quem ordinem ille ista possessione amissa tueri vix
|
|
potest. gravissimum autem est, cum superior factus sit
|
|
ordine, inferiorem esse fortuna, minimeque convenit ex eo
|
10
|
agro qui Caesaris iussu dividatur eum moveri qui Caesaris
|
|
beneficio senator sit. sed mihi minus libet multa de aequitate
|
3.1
|
rei scribere ne causa potius apud te valuisse videar quam
|
|
gratia. quam ob rem te in maiorem modum rogo ut C. Curti
|
|
rem meam putes esse; quicquid mea causa faceres, ut, id
|
|
C. Curti causa cum feceris, existimes quod ille per me
|
5
|
habuerit id me habere abs te. hoc te vehementer etiam atque
|
|
etiam rogo.
|
|