inter Nov. 46 et Quint. 45(?)
|
|
CICERO CLUVIO S.
|
|
Cum in Galliam proficiscens pro nostra necessitudine tuaque
|
13.7.1.1
|
summa in me observantia ad me domum venisses, locutus
|
|
sum tecum de agro vectigali municipi Atellani qui esset in
|
|
Gallia, quantoque opere eius municipi causa laborarem tibi
|
|
ostendi. post tuam autem profectionem cum et maxima res
|
5
|
municipi honestissimi mihique coniunctissimi et summum
|
|
meum officium ageretur, pro tuo animo in me singulari
|
|
existimavi me oportere ad te accuratius scribere, etsi non
|
|
sum nescius et quae temporum ratio et quae tua potestas sit
|
|
tibique negotium datum esse a C. Caesare, non iudicium,
|
10
|
praeclare intellego. qua re a te tantum peto quantum et te
|
|
facere posse et libenter mea causa facturum esse arbitror.
|
|
Et primum velim existimes, quod res est, municipi fortunas
|
2.1
|
omnis in isto vectigali consistere, his autem temporibus hoc
|
|
municipium maximis oneribus pressum summis adfectum
|
|
esse difficultatibus. hoc etsi commune videtur esse cum
|
|
multis, tamen mihi crede singularis huic municipio cala-
|
5
|
mitates accidisse; quas idcirco non commemoro ne de
|
|
miseriis meorum necessariorum conquerens homines quos
|
|
nolo videar offendere. itaque, nisi magnam spem haberem
|
3.1
|
C. Caesari nos causam municipi probaturos, non erat causa
|
|
cur a te hoc tempore aliquid contenderem; sed quia confido
|
|
mihique persuasi illum et dignitatis municipi et aequitatis et
|
|
etiam voluntatis erga se habiturum esse rationem, ideo a te
|
5
|
non dubitavi contendere ut hanc causam illi integram
|
|
conservares.
|
|
Quod etsi nihilo minus a te peterem si nihil audivissem te
|
4.1
|
tale fecisse, tamen maiorem spem impetrandi nactus sum
|
|
postea quam mihi dictum est hoc idem a te Regiensis
|
|
impetravisse; qui etsi te aliqua necessitudine attingunt,
|
|
tamen tuus amor in me sperare me cogit te, quod tuis
|
5
|
necessariis tribueris, idem esse tributurum meis, praesertim
|
|
cum ego pro his unis petam, habeam autem qui simili causa
|
|
laborent compluris necessarios. hoc me non sine causa
|
|
facere neque aliqua levi ambitione commotum a te con-
|
|
tendere etsi te existimare arbitror, tamen mihi [arbitranti]
|
10
|
adfirmanti credas velim me huic municipio debere plurimum;
|
|
nullum umquam fuisse tempus neque honorum nec laborum
|
|
meorum in quo non huius municipi studium in me exstiterit
|
|
singulare.
|
|
Quapropter a te etiam atque etiam pro nostra summa
|
5.1
|
coniunctione proque tua in me perpetua et maxima bene-
|
|
volentia maiorem in modum peto atque contendo ut, cum
|
|
fortunas agi eius municipi intellegas quod sit mihi neces-
|
|
situdine, officiis, benevolentia coniunctissimum, id mihi des;
|
5
|
quod erit huius modi ut, si a Caesare quod speramus
|
|
impetrarimus, tuo beneficio nos id consecutos esse iudicemus,
|
|
sin minus, pro eo tamen id habeamus, quoniam a te data sit
|
|
opera ut impetraremus. hoc cum mihi gratissimum feceris
|
|
tum viros optimos, homines honestissimos eosdemque
|
10
|
gratissimos et tua necessitudine dignissimos summo beneficio
|
|
in perpetuum tibi tuisque devinxeris.
|
|