inter Nov. 46 et Quint. 45(?)
CICERO CLUVIO S.
Cum in Galliam proficiscens pro nostra necessitudine tuaque 13.7.1.1
summa in me observantia ad me domum venisses, locutus
sum tecum de agro vectigali municipi Atellani qui esset in
Gallia, quantoque opere eius municipi causa laborarem tibi
ostendi. post tuam autem profectionem cum et maxima res 5
municipi honestissimi mihique coniunctissimi et summum
meum officium ageretur, pro tuo animo in me singulari
existimavi me oportere ad te accuratius scribere, etsi non
sum nescius et quae temporum ratio et quae tua potestas sit
tibique negotium datum esse a C. Caesare, non iudicium, 10
praeclare intellego. qua re a te tantum peto quantum et te
facere posse et libenter mea causa facturum esse arbitror.
  Et primum velim existimes, quod res est, municipi fortunas 2.1
omnis in isto vectigali consistere, his autem temporibus hoc
municipium maximis oneribus pressum summis adfectum
esse difficultatibus. hoc etsi commune videtur esse cum
multis, tamen mihi crede singularis huic municipio cala- 5
mitates accidisse; quas idcirco non commemoro ne de
miseriis meorum necessariorum conquerens homines quos
nolo videar offendere. itaque, nisi magnam spem haberem 3.1
C. Caesari nos causam municipi probaturos, non erat causa
cur a te hoc tempore aliquid contenderem; sed quia confido
mihique persuasi illum et dignitatis municipi et aequitatis et
etiam voluntatis erga se habiturum esse rationem, ideo a te 5
non dubitavi contendere ut hanc causam illi integram
conservares.
  Quod etsi nihilo minus a te peterem si nihil audivissem te 4.1
tale fecisse, tamen maiorem spem impetrandi nactus sum
postea quam mihi dictum est hoc idem a te Regiensis
impetravisse; qui etsi te aliqua necessitudine attingunt,
tamen tuus amor in me sperare me cogit te, quod tuis 5
necessariis tribueris, idem esse tributurum meis, praesertim
cum ego pro his unis petam, habeam autem qui simili causa
laborent compluris necessarios. hoc me non sine causa
facere neque aliqua levi ambitione commotum a te con-
tendere etsi te existimare arbitror, tamen mihi [arbitranti] 10
adfirmanti credas velim me huic municipio debere plurimum;
nullum umquam fuisse tempus neque honorum nec laborum
meorum in quo non huius municipi studium in me exstiterit
singulare.
  Quapropter a te etiam atque etiam pro nostra summa 5.1
coniunctione proque tua in me perpetua et maxima bene-
volentia maiorem in modum peto atque contendo ut, cum
fortunas agi eius municipi intellegas quod sit mihi neces-
situdine, officiis, benevolentia coniunctissimum, id mihi des; 5
quod erit huius modi ut, si a Caesare quod speramus
impetrarimus, tuo beneficio nos id consecutos esse iudicemus,
sin minus, pro eo tamen id habeamus, quoniam a te data sit
opera ut impetraremus. hoc cum mihi gratissimum feceris
tum viros optimos, homines honestissimos eosdemque 10
gratissimos et tua necessitudine dignissimos summo beneficio
in perpetuum tibi tuisque devinxeris.