CICERO BRUTO S.
|
|
L. Titio Strabone, equite Romano in primis honesto et
|
13.14.1.1
|
ornato, familiarissime utor. omnia mihi cum eo intercedunt
|
|
iura summae necessitudinis. huic in tua provincia pecuniam
|
|
debet P. Cornelius. ea res a Volcacio, qui Romae ius dicit,
|
|
reiecta in Galliam est.
|
5
|
Peto a te, hoc diligentius quam si mea res esset quo est
|
2.1
|
honestius de amicorum pecunia laborare quam de sua, ut
|
|
negotium conficiendum cures, ipse suscipias transigas,
|
|
operamque des, quoad tibi aequum et rectum videbitur, ut
|
|
quam commodissima condicione libertus Strabonis, qui eius
|
5
|
rei causa missus est, negotium conficiat ad nummosque
|
|
perveniat. id et mihi gratissimum erit et tu ipse L. Titium
|
|
cognosces amicitia tua dignissimum. quod ut tibi curae sit,
|
|
ut omnia solent esse quae me velle scis, te vehementer etiam
|
|
atque etiam rogo.
|
10
|