iv Kal. Febr. 49 Capuae
|
|
TULLIUS S. D. TIRONI SUO
|
|
Quo in discrimine versetur salus mea et bonorum omnium
|
16.12.1.1
|
atque universae rei publicae ex eo scire potes quod domos
|
|
nostras et patriam ipsam vel diripiendam vel inflammandam
|
|
reliquimus. in eum locum res deducta est ut, nisi qui deus
|
|
vel casus aliquis subvenerit, salvi esse nequeamus.
|
5
|
Equidem, ut veni ad urbem, non destiti omnia et sentire
|
2.1
|
et dicere et facere quae ad concordiam pertinerent. sed mirus
|
|
invaserat furor non solum improbis sed etiam iis qui boni
|
|
habentur, ut pugnare cuperent, me clamante nihil esse bello
|
|
civili miserius. itaque, cum Caesar amentia quadam raperetur
|
5
|
et oblitus nominis atque honorum suorum Ariminum,
|
|
Pisaurum, Anconam, Arretium occupavisset, urbem re-
|
|
liquimus, quam sapienter aut quam fortiter nihil attinet
|
|
disputari.
|
|
Quo quidem in casu simus vides. feruntur omnino con-
|
3.1
|
diciones ab illo, ut Pompeius eat in Hispaniam, dilectus qui
|
|
sunt habiti et praesidia nostra dimittantur; se ulteriorem
|
|
Galliam Domitio, citeriorem Considio Noniano (his enim
|
|
obtigerunt) traditurum; ad consulatus petitionem se ven-
|
5
|
turum, neque se iam velle absente se rationem haberi suam;
|
|
se praesentem trinum nundinum petiturum. accepimus
|
|
condiciones, sed ita ut removeat praesidia ex iis locis quae
|
|
occupavit, ut sine metu de his ipsis condicionibus Romae
|
|
senatus haberi possit. id ille si fecerit, spes est pacis, non
|
4.1
|
honestae (leges enim imponuntur), sed quidvis est melius
|
|
quam sic esse ut sumus. sin autem ille suis condicionibus stare
|
|
noluerit, bellum paratum est, eius modi tamen quod sustinere
|
|
ille non possit, praesertim cum a suis condicionibus ipse
|
5
|
fugerit; tantum modo ut eum intercludamus ne ad urbem
|
|
possit accedere, quod sperabamus fieri posse. dilectus enim
|
|
magnos habebamus putabamusque illum metuere, si ad
|
|
urbem ire coepisset, ne Gallias amitteret, quas ambas habet
|
|
inimicissimas praeter Transpadanos, ex Hispaniaque sex
|
10
|
legiones et magna auxilia Afranio et Petreio ducibus
|
|
habet a tergo. videtur, si insaniet, posse opprimi, modo ut
|
|
urbe salva. maximam autem plagam accepit quod is
|
|
qui summam auctoritatem in illius exercitu habebat,
|
|
T. Labienus, socius sceleris esse noluit. reliquit illum et <est>
|
15
|
nobiscum, multique idem facturi esse dicuntur.
|
|
Ego adhuc orae maritimae praesum a Formiis. nullum
|
5.1
|
maius negotium suscipere volui, quo plus apud illum meae
|
|
litterae cohortationesque ad pacem valerent. sin autem erit
|
|
bellum, video me castris et certis legionibus praefuturum.
|
|
habeo etiam illam molestiam, quod Dolabella noster apud
|
5
|
Caesarem est.
|
|
Haec tibi nota esse volui; quae cave ne te perturbent et
|
|
impediant valetudinem tuam. ego A. Varroni, quem cum
|
6.1
|
amantissimum mei cognovi tum etiam valde tui studiosum,
|
|
diligentissime te commendavi, ut et valetudinis tuae
|
|
rationem haberet et navigationis et totum te susciperet ac
|
|
tueretur. quem omnia facturum confido; recepit enim et
|
5
|
mecum locutus est suavissime.
|
|
Tu, quoniam eo tempore mecum esse non potuisti quo ego
|
|
maxime operam et fidelitatem desideravi tuam, cave festines
|
|
aut committas ut aut aeger aut hieme naviges. numquam
|
|
sero te venisse putabo si salvus veneris. adhuc neminem
|
10
|
videram qui te postea vidisset quam M. Volusius, a quo tuas
|
|
litteras accepi. quod non mirabar; neque enim meas puto ad
|
|
te litteras tanta hieme perferri. sed da operam ut valeas et,
|
|
si valebis, cum recte navigari poterit, tum naviges. Cicero
|
|
meus in Formiano erat, Terentia et Tullia Romae.
|
15
|
Cura ut valeas.
|
|
IIII Kal. Febr. Capua.
|
|