Sext. 44(?) Athenis
CICERO F. TIRONI SUO DULCISSIMO S.
Cum vehementer tabellarios exspectarem cottidie, aliquando 16.21.1.1
venerunt post diem quadragensimum et sextum quam a vobis
discesserant. quorum mihi fuit adventus exoptatissimus. nam
cum maximam cepissem laetitiam ex humanissimi et carissimi
patris epistula, tum vero iucundissimae tuae litterae cumu- 5
lum mihi gaudi attulerunt. itaque me iam non paenitebat
intercapedinem scribendi fecisse, sed potius laetabar;
fructum enim magnum humanitatis tuae capiebam ex silentio
mearum litterarum. vehementer igitur gaudeo te meam sine
dubitatione accepisse excusationem. 10
  Gratos tibi optatosque esse qui de me rumores adferuntur 2.1
non dubito, mi dulcissime Tiro, praestaboque et enitar ut in
dies magis magisque haec nascens de me duplicetur opinio.
qua re quod polliceris te bucinatorem fore existimationis
meae, firmo id constantique animo facias licet. tantum enim 5
mihi dolorem cruciatumque attulerunt errata aetatis meae
ut non solum animus a factis sed aures quoque a com-
memoratione abhorreant. cuius te sollicitudinis et doloris
participem fuisse notum exploratumque est mihi, nec id
mirum; nam cum omnia mea causa velles mihi successa, 10
tum etiam tua. socium enim te meorum commodorum
semper esse volui. quoniam igitur tum ex me doluisti, nunc 3.1
ut duplicetur tuum ex me gaudium praestabo.
  Cratippo me scito non ut discipulum sed ut filium esse
coniunctissimum. nam cum [et] audio illum libenter tum
etiam propriam eius suavitatem vehementer amplector. sum 5
totos dies cum eo noctisque saepe numero partem; exoro
enim ut mecum quam saepissime cenet. hac introducta
consuetudine saepe inscientibus nobis et cenantibus obrepit
sublataque severitate philosophiae humanissime nobiscum
iocatur. qua re da operam ut hunc talem, tam iucundum, 10
tam excellentem virum videas quam primum.
  Nam quid ego de Bruttio dicam, quem nullo tempore a me 4.1
patior discedere? cuius cum frugi severaque est vita tum
etiam iucundissima convictio; non est enim seiunctus iocus
a philologia et cottidiana συζητήσει. huic ego locum in
proximo conduxi et, ut possum, ex meis angustiis illius 5
sustento tenuitatem. praeterea declamitare Graece apud 5.1
Cassium institui, Latine autem apud Bruttium exerceri volo.
utor familiaribus et cottidianis convictoribus quos secum
Mitylenis Cratippus adduxit, hominibus et doctis et illi
probatissimis. multum etiam mecum est Epicrates, princeps 5
Atheniensium, et Leonides et horum ceteri similes. τὰ μὲν
οὖν καθ’ ἡμᾶς τάδε.
  De Gorgia autem quod mihi scribis, erat quidem ille in 6.1
cottidiana declamatione utilis, sed omnia postposui dum
modo praeceptis patris parerem; διαρρήδην enim scripserat
ut eum dimitterem statim. tergiversari nolui, ne mea nimia
σπουδὴ suspicionem ei aliquam importaret. deinde illud 5
etiam mihi succurrebat, grave esse me de iudicio patris
iudicare. tuum tamen studium et consilium gratum accep- 7.1
tumque est mihi.
  Excusationem angustiarum tui temporis accipio; scio enim
quam soleas esse occupatus. emisse te praedium vehementer
gaudeo feliciterque tibi rem istam evenire cupio. hoc loco me 5
tibi gratulari noli mirari; eodem enim fere loco tu quoque
emisse te fecisti me certiorem. habes! deponendae tibi sunt
urbanitates; rusticus Romanus factus es. quo modo ego
mihi nunc ante oculos tuum iucundissimum conspectum
propono! videor enim videre ementem te rusticas res, cum 10
vilico loquentem, in lacinia servantem ex mensa secunda
semina. sed, quod ad rem pertinet, me tum tibi defuisse aeque
ac tu doleo. sed noli dubitare, mi Tiro, quin te sublevaturus
sim, si modo fortuna me, praesertim cum sciam communem
nobis emptum esse istum fundum. 15
  De mandatis quod tibi curae fuit est mihi gratum. sed 8.1
peto a te ut quam celerrime mihi librarius mittatur, maxime
quidem Graecus. multum mihi enim eripitur operae in
exscribendis hypomnematis. tu velim in primis cures ut
valeas, ut una συμφιλολογεῖν possimus. Anterum tibi 5
commendo.
  Vale.