post prid. Id. Nov. 44
<CICERO ATTICO SAL.>
Noli putare pigritia me facere quod non mea manu scribam— 16.15.1.1
sed mehercule pigritia. nihil enim habeo aliud quod dicam. et
tamen in tuis quoque epistulis Alexim videor agnoscere. sed ad
rem venio.
  Ego, si me non improbissime Dolabella tractasset, dubitassem 5
fortasse utrum remissior essem an summo iure contenderem.
nunc vero etiam gaudeo mihi causam oblatam in qua et ipse
sentiat et reliqui omnes me ab illo abalienatum, idque prae me
feram et quidem me facere et rei publicae causa ut illum oderim,
quod, cum eam me auctore defendere coepisset, non modo 10
deseruerit emptus pecunia sed etiam, quantum in ipso fuerit,
everterit. quod autem quaeris quo modo agi placeat cum dies 2.1
venerit, primum velim eius modi sit ut non alienum sit me
Romae esse; de quo ut de ceteris faciam ut tu censueris. de
summa autem agi prorsus vehementer et severe volo. etsi
sponsores appellare videtur habere quandam δυσωπίαν, tamen 5
hoc quale sit consideres velim: possumus enim, ut sponsores
<non> appellentur, procuratores in ius ducere; neque enim illi
litem contestabuntur, quo facto non sum nescius sponsores
liberari. sed et illi turpe arbitror eo nomine quod satis dato
debeat procuratores eius non dissolvere et nostrae gravitatis ius 10
nostrum sine summa illius ignominia persequi. de hoc quid
placeat rescribas velim; nec dubito quin hoc totum lenius
administraturus sis.
  Redeo ad rem publicam. multa mehercule a te saepe ἐν 3.1
πολιτικῷ genere prudenter, sed his litteris nihil prudentius.
quamquam enim †postea† in praesentia belle iste puer retundit
Antonium, tamen exitum exspectare debemus. at quae contio!
nam est missa mihi. iurat 'ita sibi parentis honores consequi 5
liceat' et simul dextram intendit ad statuam. μηδὲ σωθείην ὑπό
γε τοιούτου! sed, ut scribis, certissimum video esse discrimen
Cascae nostri tribunatum, de quo quidem ipso dixi Oppio,
cum me hortaretur ut adulescentem totamque causam manum-
que veteranorum complecterer, me nullo modo facere posse, 10
<nisi> mihi exploratum esset eum non modo non inimicum
tyrannoctonis verum etiam amicum fore. cum ille diceret ita
futurum, 'quid igitur festinamus?' inquam. 'illi enim mea
opera ante Kal. Ian. nihil opus est, nos autem eius voluntatem
ante Id. Dec. pers<pi>ciemus in Casca.' valde mihi adsensus est. 15
quam ob rem haec quidem hactenus.
  Quod reliquum est, cottidie tabellarios habebis et, ut ego
arbitror, etiam quid scribas habebis cottidie. Leptae litterarum
exemplum tibi misi, ex quo mihi videtur Stratyllax ille deiectus
de gradu. sed tu, cum legeris, existimabis. 20
  Obsignata iam epistula litteras a te et a Sexto accepi. nihil 4.1
iucundius litteris Sexti, nihil amabilius. nam tuae breves erant
litterae, priores uberrimae. tu quidem et prudenter et amice
suades ut in his locis potissimum sim, quoad audiamus haec
quae commota sunt quorsus evadant. 5
  Sed me, mi Attice, non sane hoc quidem tempore movet res 5.1
publica, non quo aut sit mihi quicquam carius aut esse debeat,
sed desperatis etiam Hippocrates vetat adhibere medicinam.
qua re ista valeant; me res familiaris movet. rem dico? immo
vero existimatio. cum enim tanta reliqua sint mihi, ne Terentiae 5
quidem adhuc quod solvam expeditum est. Terentiae dico? scis
nos pridem iam constituisse Montani nomine HS xxv dissolvere.
pudentissime hoc Cicero petierat ut fide sua. liberalissime, ut
tibi quoque placuerat, promiseram Erotique dixeram ut seposi-
tum haberet. non modo <non fecit> sed iniquissimo faenore 10
versuram facere Aurelius coactus est. nam de Terentiae nomine
Tiro ad me scripsit te dicere nummos a Dolabella fore. male
eum credo intellexisse, si quisquam male intellegit, potius nihil
intellexisse. tu enim ad me scripsisti Coccei responsum et isdem
paene verbis Eros. 15
  Veniendum est igitur vel in ipsam flammam. turpius est 6.1
enim privatim cadere quam publice. itaque ceteris de rebus
quas ad me suavissime scripsisti perturbato animo non potui,
ut consueram, rescribere. consenti in hac cura ubi sum, ut me
expediam; quibus autem rebus, venit quidem mihi in mentem, 5
sed certi constituere nihil possum prius quam te videro. qui
minus autem ego istic recte esse possim quam est Marcellus?
sed non id agitur neque id maxime curo; quid curem vides.
adsum igitur.