| <CARMINA ARATEA> | |
| <PHAENOMENON FRAGMENTA> | |
| Cic. Leg. 2.7 | |
| A Ioue Musarum primordia. | 1.1 |
| Prisc. GL 2.504K | |
| Quem neque tempestas perimet, neque longa uetustas | 2.1 |
| interimet stinguens praeclara insignia caeli. | |
| Cic. N.D. 2.104 | |
| Cetera labuntur celeri caelestia motu, | 3.1 |
| cum caeloque simul noctesque diesque feruntur. | |
| Cic. N.D. 2.105 | |
| Extremusque adeo duplici de cardine uertex | 4.1 |
| dicitur esse polus. | |
| Isid. Nat. 12.6 | |
| Hic [est qui] terra tegitur. | 4bis.1 |
| Cic. N.D. 2.105 | |
| Quas nostri Septem soliti uocitare Triones. | 5.1 |
| Ex is altera apud Graios Cynosura uocatur, | 6.1 |
| altera dicitur esse Helice. | |
| Cic. N.D. 2.106 | |
| Hac fidunt duce nocturna Phoenices in alto; | 7.1 |
| sed prior illa magis stellis distincta refulget, | |
| et late prima confestim a nocte uidetur. | |
| Haec uero parua est, sed nautis usus in hac est: | |
| nam cursu interiore breui conuertitur orbe. | 5 |
| Has inter, ueluti rapido cum gurgite flumen, | 8.1 |
| toruu' Draco serpit supter superaque reuoluens | |
| sese, conficiensque sinus e corpore flexos. | |
| Cic. N.D. 2.107 | |
| Huic non una modo caput ornans stella relucet, | 9.1 |
| uerum tempora sunt duplici fulgore notata, | |
| e trucibusque oculis duo feruida lumina flagrant, | |
| atque uno mentum radianti sidere lucet; | |
| obstipum caput, a tereti ceruice reflexum, | 5 |
| obtutum in cauda Maioris figere dicas. | |
| Cic. N.D. 2.108 | |
| Hoc caput hic paulum sese subitoque recondit, | 10.1 |
| ortus ubi atque obitus parti[m] admiscetur in una. |